Sąd do spraw Służby Publicznej

Paul J. Mahoney
Paul J. Mahoney

urodzony w 1946 r.; studia prawnicze (Master of Arts, uniwersytet w Oksfordzie, 1967; Master of Laws, University College London, 1969); wykładowca w University College London (1967-1973); barrister (Londyn, 1972-1974); administrator i główny administrator w Europejskim Trybunale Praw Człowieka (1974-1990); wykładowca (visiting professor) na uniwersytecie w Saskatchewan, Saskatoon, Kanada (1988); dyrektor ds. personalnych w Radzie Europy (1990-1993); kierownik wydziału (1993-1995), zastępca sekretarza (1995-2001), sekretarz w Europejskim Trybunale Praw Człowieka (2001 - wrzesień 2005); prezes Sądu do spraw Służby Publicznej od dnia 6 października 2005 r. do dnia 6 października 2011 r.

Sean Van Raepenbusch
Sean Van Raepenbusch

urodzony w 1956 r.; dyplom studiów prawniczych (wolny uniwersytet w Brukseli, 1979); dyplom specjalizacyjny z zakresu prawa międzynarodowego (Bruksela, 1980); doktor prawa (1989); dyrektor ds. prawnych spółki akcyjnej kanału i instalacji portowych Brukseli (1979-1984); urzędnik Komisji Wspólnot Europejskich (dyrekcja generalna ds. społecznych, 1984-1988); pracownik służby prawnej Komisji Wspólnot Europejskich (1988-1994); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (1994-2005); wykładowca w Centre Universitaire de Charleroi (międzynarodowe i europejskie prawo socjalne, 1989-1991), na uniwersytecie w Mons-Hainaut (prawo europejskie, 1991-1997), na uniwersytecie w Liège (prawo europejskiej służby publicznej, 1989-1991; prawo instytucjonalne Unii Europejskiej, 1995-2005; europejskie prawo socjalne, 2004-2005), a od 2006 r. na wolnym uniwersytecie w Brukseli (prawo instytucjonalne Unii Europejskiej); liczne publikacje z dziedziny europejskiego prawa socjalnego i prawa instytucjonalnego Unii Europejskiej; sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej od dnia 6 października 2005 r.; prezes Sądu do spraw Służby Publicznej od 07 października 2011 do 31 sierpnia 2016.

Heikki Kanninen
Heikki Kanninen

urodzony w 1952 r.; absolwent wyższej szkoły handlowej w Helsinkach oraz wydziału prawa uniwersytetu w Helsinkach; referendarz w naczelnym sądzie administracyjnym Finlandii; sekretarz generalny komitetu ds. reformy systemu ochrony prawnej w administracji publicznej; główny administrator w naczelnym sądzie administracyjnym; sekretarz generalny komitetu ds. reformy postępowania sądowo-administracyjnego, radca w departamencie legislacji ministerstwa sprawiedliwości; zastępca sekretarza Sądu EFTA; referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich; sędzia naczelnego sądu administracyjnego (1998-2005); członek komisji odwoławczej ds. uchodźców; wiceprzewodniczący komitetu ds. rozwoju fińskich organów sądowych; sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej od dnia 6 października 2005 r. do dnia 6 października 2009 r.; sędzia Sądu od dnia 7 października 2009 r.; wiceprezes Sądu od dnia 17 września 2013 r.

Haris Tagaras
Haris Tagaras

urodzony w 1955 r.; dyplom studiów prawniczych (uniwersytet w Salonikach, 1977); dyplom specjalizacyjny z zakresu prawa europejskiego (instytut studiów europejskich université libre de Bruxelles, 1980); doktor prawa (uniwersytet w Salonikach, 1984); prawnik lingwista w Radzie Wspólnot Europejskich (1980-1982); pracownik naukowy w centrum prawa gospodarczego międzynarodowego i europejskiego w Salonikach (1982-1984); administrator w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich i w Komisji Wspólnot Europejskich (1986-1990); profesor prawa wspólnotowego, prawa międzynarodowego i praw człowieka na uniwersytecie Panteion w Atenach (od 1990); współpracownik do spraw europejskich ministerstwa sprawiedliwości i członek Stałego Komitetu Konwencji z Lugano (1991-2004); członek krajowej komisji ds. konkurencji (1999-2005); członek krajowej komisji ds. telekomunikacji i poczty (2000-2002); członek izby adwokackiej w Salonikach, adwokat przy sądzie kasacyjnym; członek założyciel Union des avocats européens (UAE); członek stowarzyszony międzynarodowej akademii prawa porównawczego; sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej od dnia 6 października 2005 r. do dnia 6 października 2011 r.

Irena Boruta
Irena Boruta

urodzona w 1950 r.; absolwentka wydziału prawa na Uniwersytecie Wrocławskim (1972), doktor nauk prawnych (Łódź, 1982); radca prawny (od 1977); staż naukowy (uniwersytet Paris X, 1987-1988; uniwersytet w Nantes, 1993-1994); ekspert „Solidarności” (1995-2000); profesor prawa pracy i europejskiego prawa socjalnego na Uniwersytecie Łódzkim (1997-1998 i 2001-2005), profesor w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie (2002), profesor prawa pracy i ubezpieczeń społecznych na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2002-2005); wiceminister pracy i spraw socjalnych (1998-2001); członkini Zespołu Negocjacyjnego w sprawie Członkostwa Rzeczpospolitej Polskiej w Unii Europejskiej (1998-2001); przedstawicielka rządu Rzeczypospolitej Polskiej w Międzynarodowej Organizacji Pracy (1998-2001); autorka licznych publikacji z dziedziny prawa pracy i europejskiego prawa socjalnego; sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej od dnia 6 października 2005 r. do dnia 7 października 2013 r.

Stéphane Gervasoni
Stéphane Gervasoni

urodzony w 1967 r.; absolwent instytutu studiów politycznych w Grenoble (1988) oraz École nationale d'administration (ENA) (1993); członek Conseil d'État na stanowisku auditeur [sędzia sprawozdawca w wydziale postępowań spornych (1993-1997), członek wydziału spraw społecznych (1996-1997)]; członek Conseil d'État na stanowisku maître des requêtes (1996-2008); wykładowca w Institut d'études politiques de Paris (1993-1995); komisarz rządu w specjalnej komisji odwoławczej ds. emerytur (1994-1996); doradca prawny w ministerstwie służby cywilnej oraz w urzędzie miasta Paryża (1995-1997); sekretarz generalny prefektury departamentu Yonne, podprefekt okręgu Auxerre (1997-1999); sekretarz generalny prefektury departamentu Savoie, podprefekt okręgu Chambéry (1999-2001); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (2001 -2005); członek rzeczywisty komisji odwoławczej Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) (2001-2005); sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (2005-2011, prezes izby 2008-2011); conseiller d'État, zastępca prezesa ósmej izby wydziału postępowań spornych (2011-2013); członek komisji odwoławczej Europejskiej Agencji Kosmicznej (2011-2013); sędzia Sądu od dnia 16 września 2013 r.

Horstpeter Kreppel
Horstpeter Kreppel

urodzony w 1945 r.; studia w Berlinie, Monachium i Frankfurcie nad Menem (1966-1972); pierwszy egzamin państwowy (1972); asesor sądowy we Frankfurcie nad Menem (1972-1973 i 1974-1975); Kolegium Europejskie w Brugii (1973-1974); drugi egzamin państwowy (Frankfurt nad Menem, 1976); pracownik federalnego urzędu ds. zatrudnienia i adwokat (1976); sędzia sądu pracy (kraj związkowy Hesji, 1977-1993); wykładowca na Fachhochschule für Sozialarbeit we Frankfurcie nad Menem i na Verwaltungsfachhochschule w Wiesbaden (1979-1990); ekspert krajowy w służbach prawnych Komisji Wspólnot Europejskich (1993-1996 i 2001-2005); attaché ds. społecznych w ambasadzie Republiki Federalnej Niemiec w Madrycie (1996-2001); sędzia sądu pracy we Frankfurcie nad Menem (luty-wrzesień 2005); sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej od dnia 6 października 2005 r. do dnia 13 kwiecień 2016 r.

Maria Isabel Rofes i Pujol
Maria Isabel Rofes i Pujol

urodzona w 1956 r.; studia prawnicze (licenciatura en derecho, Universidad de Barcelona, 1981); specjalizacja w handlu międzynarodowym (Meksyk 1983); studia z zakresu integracji europejskiej (izba handlowa w Barcelonie 1985) i prawa wspólnotowego (Escola d'Administació Pública de Catalunya 1986); urzędniczka Generalitat de Catalunya (członek służby prawnej w ministerstwie przemysłu i energetyki, kwiecień 1984 - sierpień 1986); członek izby adwokackiej w Barcelonie (1985-1987); administrator, następnie główny administrator w wydziale badań i dokumentacji Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (1986-1994); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości (gabinet rzecznika generalnego Ruiza-Jaraba Colomera, styczeń 1995 - kwiecień 2004; gabinet sędziego Lõhmusa maj 2004 - sierpień 2009); wykłady na temat postępowania przed sądami wspólnotowymi, wydział prawa, Universitat Autònoma de Barcelona (1993-2000); liczne publikacje i wykłady z dziedziny europejskiego prawa socjalnego;członek izby odwoławczej Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin (2006-2009); sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej od dnia 13 kwiecień 2016 r.

Ezio Perillo
Ezio Perillo

urodzony w 1950 r.; doktor prawa i członek izby adwokackiej w Padwie; asystent a następnie samodzielny pracownik naukowy w dziedzinie prawa cywilnego i porównawczego na wydziale prawa uniwersytetu w Padwie (1977–1982); wykładowca prawa wspólnotowego w Kolegium Europejskim w Parmie (1990–1998) oraz na wydziałach prawa uniwersytetu w Padwie (1985–1987), w Macerata (1991–1994), w Neapolu (1995) i na uniwersytecie w Mediolanie (2000–2001); członek komitetu naukowego „Master in European integration" na uniwersytecie w Padwie; urzędnik w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, dyrekcja biblioteki, badań i dokumentacji (1982–1984); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w gabinecie rzecznika generalnego G.F. Manciniego (1984–1988); radca prawny sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego, Enrico Vinci (1988–1993); kierownik wydziału służby prawnej Parlamentu Europejskiego (1995–1999); dyrektor do spraw legislacyjnych i koncyliacji, stosunków z innymi instytucjami oraz parlamentami krajowymi Parlamentu Europejskiego (1999–2004); dyrektor do spraw stosunków zewnętrznych Parlamentu Europejskiego (2004–2006); dyrektor do spraw legislacyjnych w strukturach służby prawnej Parlamentu Europejskiego (2006–2011); autor licznych publikacji z dziedziny włoskiego prawa cywilnego oraz prawa Unii Europejskiej; sędzia Sądu do Spraw Służby Publicznej od dnia 6 października 2011 r. do 31 sierpnia 2016 r.; sędzia Sądu od dnia 19 września 2016 r. do dnia 26 września 2019 r.

René Barents
René Barents

urodzony w 1951 r.; licencjat z prawa, licencjat nadzwyczajny z ekonomii (uniwersytet Erazma w Rotterdamie, 1973); doktor nauk prawnych (uniwersytet w Utrechcie, 1981); pracownik naukowy w dziedzinie prawa europejskiego i międzynarodowego prawa gospodarczego (1973–1974); docent prawa europejskiego i prawa gospodarczego w Instytucie Europa na uniwersytecie w Utrechcie (1974–1979) i na uniwersytecie w Lejdzie (1979–1981); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (1981–1986), kierownik wydziału praw regulaminowych w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (1986–1987); członek służby prawnej w Komisji Wspólnot Europejskich (1987–1991); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości (1991–2000); kierownik wydziału (2000–2009), następnie dyrektor Dyrekcji Badań i Dokumentacji Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (2009–2011); profesor (1988–2003) i profesor honorowy (od 2003 r.) prawa europejskiego na uniwersytecie w Maastricht; doradca w sądzie apelacyjnym w 's-Hertogenbosch (1993–2011); członek Królewskiej Akademii Nauk w Niderlandach (od 1993 r.); liczne publikacje z dziedziny prawa europejskiego; sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej od 6 października 2011 r. do 31 sierpnia 2016 roku; sędzia Sądu od dnia 19 września 2016 r.

Kieran Bradley
Kieran Bradley

urodzony w 1957 r.; licencjat z prawa (Trinity College, Dublin, 1975–1979); asystent senator Mary Robinson (1978–1979 i 1980); stypendium naukowe „Pádraig Pearse” do Kolegium Europejskiego (1979); studia podyplomowe w dziedzinie prawa europejskiego w Kolegium Europejskim (1979–1980); magisterium z prawa na uniwersytecie w Cambridge (1980–1981); stażysta w Parlamencie Europejskim (Luksemburg, 1981); administrator w sekretariacie komisji prawnej Parlamentu Europejskiego (Luksemburg, 1981–1988); członek służby prawnej w Parlamencie Europejskim (Bruksela, 1988–1995); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości (1995–2000); docent prawa europejskiego w Harvard Law School (2000); członek służby prawnej w Parlamencie Europejskim (2000–2003), kierownik wydziału (2003–2011) i dyrektor (2011); autor licznych publikacji; sędzia Sądu do Spraw Służby Publicznej od dnia 06 października 2011 do dnia 31 sierpnia 2016 r.

Jesper Svenningsen
Jesper Svenningsen

urodzony w 1966 r.; studia prawnicze (Candidatus juris), uniwersytet w Aarhus (1989); aplikant adwokacki przy doradcy prawnym rządu duńskiego (1989–1991); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w gabinecie rzecznika generalnego C. Gulmanna (1991–1993); adwokat wpisany na listę adwokatów w Danii (1993); adwokat przy doradcy prawnym rządu duńskiego (1993–1995); wykładowca prawa europejskiego na uniwersytecie w Kopenhadze; docent w luksemburskiej antenie Europejskiego Instytutu Administracji Publicznej (EIAP) (1995–1997), adwokat wpisany na listę adwokatów w Brukseli (1997), docent a następnie sprawujący funkcję dyrektora EIAP, Luksemburg (1997–1999); administrator w służbie prawnej Urzędu Nadzoru Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu EFTA (1999–2000); urzędnik w Trybunale Sprawiedliwości (2000–2013); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w gabinecie sędziego C. Gulmanna (2003–2006), a następnie w gabinecie sędziego L. Baya Larsena (2006–2013); sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej od 07 października 2013 do 31 sierpnia 2016; sędzia Sądu od dnia 19 września 2016 r.

João Sant
João Sant'Anna

urodzony w 1957 r.; ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Klasycznym w Lisbonie (1980); nauczyciel prawa administracyjnego na tym uniwersytecie (1979-1980); prowadził badania z zakresu własności przemysłowej w Instytucie Maxa Plancka w Monachium (1982-1984); administrator, a następnie kierownik wydziału w ministerstwie spraw wewnętrznych (1980-1986); członek palestry w Lizbonie (1981-1986); administrator w Parlamencie Europejskim: w DG ds. Informacji i Kontaktów z Mediami (1986-1987), w DG ds. Badań i Analiz (1987-1992), w DG ds. Personelu, Budżetu i Finansów (1992-1996) oraz w służbach prawnych (1996-2000); kierownik wydziału administracyjnego i finansowego (2000-2007), a następnie dyrektor wydziału prawnego (2007-2011) i dyrekcji A (2012-2015) w biurze Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; od 13 kwietnia do 31 sierpnia 2016 roku sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej

Alexander Kornezov
Alexander Kornezov

urodzony w 1978 r.; ukończył studia prawnicze na uniwersytecie Świętego Klemensa Ochrydzkiego w Sofii (2002) i uzyskał dyplom LL.M prawa europejskiego w Kolegium Europejskim w Brugii (2004); doktor prawa (2008); członek palestry (avocat au barreau) w Brukseli (2004–2006); docent prawa procesowego Unii Europejskiej na sofijskich uniwersytetach Gospodarki Krajowej i Międzynarodowej (2008–2012) oraz Świętego Klemensa Ochrydzkiego (2010–2013); profesor nadzwyczajny prawa europejskiego i międzynarodowego prawa prywatnego w Bułgarskiej Akademii Nauk (od 2014 r.); wykładowca wizytujący na uniwersytecie w Cambridge i na Katholieke Universiteit Leuven; referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej (2007–2016); założyciel i członek zarządu bułgarskiego towarzystwa prawa europejskiego; kierownik redakcyjny poświęconego prawu europejskiemu czasopisma Evropeiski praven pregled; autor szeregu publikacji z dziedziny prawa europejskiego; od 13 kwietnia do 31 sierpnia 2016 roku sędzia Sądu do spraw Służby Publicznej; sędzia Sądu od dnia 19 września 2016 r.

Waltraud Hakenberg
Waltraud Hakenberg

urodzona w 1955 r.; studia prawnicze w Ratyzbonie i w Genewie (1974-1979); pierwszy egzamin państwowy (1979); studia podyplomowe w zakresie prawa wspólnotowego w Kolegium Europejskim w Brugii (1979-1980); asesor w Ratyzbonie (1980-1983); doktorat w zakresie nauk prawnych (1982); drugi egzamin państwowy (1983); adwokat w Monachium i Paryżu (1983-1989); urzędnik Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (1990-2005); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (gabinet sędziego P. Janna, 1995-2005); wykładowca na uniwersytetach w Niemczech, Austrii, Szwajcarii i Rosji; profesor honorowy na uniwersytecie w Sarze (od 1999); członek różnych komitetów, stowarzyszeń i komisji; liczne publikacje w dziedzinie prawa wspólnotowego i proceduralnego rawa wspólnotowego; sekretarz Sądu do spraw Służby Publicznej od dnia 30 listopada 2005 do 31 sierpnia 2016; zm. 20 stycznia 2024 r.