Trybunał Sprawiedliwości

Massimo PILOTTI
Massimo PILOTTI

urodzony 1 sierpnia 1879 r. w Rzymie; obywatelstwo włoskie; doktor prawa, funkcjonariusz wymiaru sprawiedliwości (1901); sędzia Tribunale di Roma (1913); sędzia rzymskiego sądu apelacyjnego (1923); sędzia sądu kasacyjnego (1926); pierwszy prezes sądu apelacyjnego w Trieście (1930); prokurator generalny sądu kasacyjnego (1944); prezes Tribunale superiore delle acque pubbliche (1948); pierwszy prezes honorowy sądu kasacyjnego (1949); zastępca sekretarza generalnego Ligi Narodów (1932-1937); przewodniczący Międzynarodowego Instytutu Unifikacji Prawa Prywatnego (1944); członek Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze (1949); prezes Trybunału Sprawiedliwości w latach 1952-1958; zm. 29 kwietnia 1962 r.

Petrus SERRARENS
Petrus SERRARENS

urodzony 12 listopada 1888 r. w Dordrechcie; obywatelstwo niderlandzkie; sekretarz generalny Międzynarodowej Konfederacji Chrześcijańskich Związków Zawodowych (1920-1952); delegat na wiele międzynarodowych konferencji z zakresu prawa pracy, zastępca członka Rady Administracyjnej Międzynarodowego Biura Pracy, przewodniczący Komisji Spraw Społecznych Rady Europy, członek pierwszej izby (1929) i drugiej izby (1939-1952) Stanów Generalnych; sędzia Trybunału Sprawiedliwości EWWiS od 4 grudnia 1952 r. do 6 października 1958 r.; zm. 26 sierpnia 1963 r.

Otto RIESE
Otto RIESE

urodzony 27 października 1894 r. we Frankfurcie nad Menem; obywatelstwo niemieckie; doktor prawa (1921); asesor w Landgericht we Frankfurcie nad Menem (1923); urzędnik w Ministerstwie Sprawiedliwości (1925-1928); studia prawa angielskiego (Londyn, 1928); wykładowca (1932), profesor nadzwyczajny (1935), profesor zwyczajny (1949), dziekan wydziału prawa (1950), profesor honorowy na uniwersytecie w Lozannie (1951); prezes izby Bundesgerichtshof w Karlsruhe; członek międzynarodowej komisji ekspertów prawa lotniczego (od 1926 r.); sędzia Trybunału Sprawiedliwości EWWiS od 4 grudnia 1952 r. do 6 października 1958 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich od 7 października 1958 r. do 6 lutego 1963 r.; zm. 4 czerwca 1977 r.

Louis DELVAUX
Louis DELVAUX

urodzony 21 października 1895 r. w Orp-le-Grand (Belgia); obywatelstwo belgijskie; doktor prawa (1922); członek izby adwokackiej w Louvain, a następnie izby adwokackiej w Nivelles; deputowany okręgu Nivelles do Izby Reprezentantów (1936-1946); minister rolnictwa (1945); zakończył działalność polityczną (1946) i powrócił do zawodu adwokata (1946-1949), prezes rady administracyjnej Office des séquestres (1949-1953), censeur w Banku Narodowym, administrator Société nationale de la petite propriété terrienne do marca 1953 r., zajmował się dziennikarstwem w latach 1931-1940 oraz 1944-1945: „Le vingtième siècle”, „Le Soir”, „La cité”; sędzia Trybunału Sprawiedliwości EWWiS od 4 grudnia 1952 r. do 6 października 1958 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich od 7 października 1958 r. do 8 października 1967 r.; zm. 24 sierpnia 1976 r.

Jacques RUEFF
Jacques RUEFF

urodzony 23 sierpnia 1896 r. w Paryżu; obywatelstwo francuskie; główny inspektor finansowy; członek Instytutu Francuskiego; członek zagraniczny Belgijskiej Królewskiej Akademii Nauk, Literatury i Sztuki oraz członek Accademia Nationale dei Lincei; inspektor finansowy (1923); profesor w instytucie statystyki na uniwersytecie w Paryżu (1923-1930); chargé de mission w rządzie R. Poincarégo, premier, minister finansów (1926); członek sekcji gospodarczej i finansowej sekretariatu Ligi Narodów (1927); attaché finansowy w ambasadzie Francji w Londynie (1930); profesor w École libre des sciences politiques (od 1933 r.): zastępca dyrektora ds. mouvement général des fonds w ministerstwie finansów (1934); dyrektor ds. mouvement général des fonds (1936-1939); conseiller d'État en service extraordinaire (1936); wicedyrektor Banku Francuskiego (1939); zastępca delegata na pierwsze i drugie Ogólne Zgromadzenie Narodów Zjednoczonych (1946); francuski członek komisji Narodów Zjednoczonych ds. gospodarczych i zatrudnienia (1946); prezes honorowy Société d'économie politique w Paryżu oraz Société de statistique w Paryżu; prezes honorowy Międzynarodowej Rady Filozofii i Nauk Humanistycznych; sędzia Trybunału Sprawiedliwości EWWiS od 4 grudnia 1952 r. do 6 października 1958 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich od 7 października 1958 r. do 18 maja 1962 r. Po rozpoczęciu okresu V republiki kierował komitetem ekspertów, któremu generał de Gaulle powierzył misję przygotowania i wprowadzenia w życie planu ożywienia gospodarki, którego jednym z największych sukcesów było wprowadzenie tzw. „mocnego franka”. W latach 1962-1974 członek Rady Społeczno-Gospodarczej. Odznaczony Wielkim Krzyżem Legii Honorowej, członek Académie des sciences morales et politiques, Jacques Rueff, który pełnił funkcję sekretarza Instytutu Francuskiego, został wybrany na członka Akademii Francuskiej na miejsce zmarłego Jeana Cocteau w dniu 30 kwietnia 1964 r. osiemnastoma głosami członków przeciwko sześciu głosom oddanym na poetę André Berry’ego. Został przyjęty w dniu 1 kwietnia 1965 r. przez André Mauroisa. Zm. 23 kwietnia 1978 r.

Charles Léon HAMMES
Charles Léon HAMMES

urodzony 21 maja 1898 r. w Falk; obywatelstwo luksemburskie; doktor prawa; członek izby adwokackiej w Luksemburgu (1922-1927); urzędnik w ministerstwie sprawiedliwości (1927-1929); sędzia pokoju (1929-1930); zastępca prokuratora generalnego (1930-1937), sędzia sądu okręgowego (1937-1945); sędzia sądu odwoławczego (1945-1952); członek komisji ds. rozstrzygania sporów Rady Stanu (1951-1952); profesor nadzwyczajny na uniwersytecie w Brukseli; członek Rady Stanu Wielkiego Księstwa; członek komisji Beneluksu ds. ujednolicenia prawa; przewodniczący krajowego przedstawicielstwa na Haską Konferencję Prawa Międzynarodowego Prywatnego, przewodniczący Commission d'études législatives du Grand-Duché; sędzia Trybunału Sprawiedliwości EWWiS od 4 grudnia 1952 r. do 6 października 1958 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich od 7 października 1958 r. do 7 października 1964 r.; prezes Trybunału Sprawiedliwości od 8 października 1964 r. do 9 października 1967 r.; prezes sądu arbitrażowego stowarzyszenia EWG z państwami afrykańskimi i Republiką Malgaską (1965-1967); zm. 9 grudnia 1967 r.

Adrianus VAN KLEFFENS
Adrianus VAN KLEFFENS

urodzony 14 października 1899 r.; obywatelstwo niderlandzkie; studia prawnicze (Leiden); urzędnika w sekretariacie generalnym Ligi Narodów w Genewie; sędzia Rechtbank te Amsterdam; członek Międzynarodowego Komitetu Morskiego; dyrektor wydziału handlu zagranicznego w ministerstwie gospodarki (1934); jeniec wojenny; w 1945 r. ponownie objął swoje funkcje we wspomnianym ministerstwie; związany z rozwojem europejskiej integracji gospodarczej; główny autor projektu unii Beneluksu z ramienia Niderlandów; sędzia Trybunału Sprawiedliwości EWWiS od 10 grudnia 1952 r. do 6 października 1958 r.; zm. 2 sierpnia 1973 r.

Maurice LAGRANGE
Maurice LAGRANGE

urodzony 14 maja 1900 r. w Meudon; obywatelstwo francuskie; w drodze konkursu członek rady Stanu, auditeur de deuxième classe (1924), auditeur de première classe (1929), maître des requêtes (1934) w Radzie Stanu, radca stanu powołany do sekcji finansowej (1945); commissaire du gouvernement; uczestniczył w charakterze eksperta prawnego w negocjacjach, które doprowadziły do podpisania Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (1950 r.); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości EWWiS od 4 grudnia 1952 r. do 6 października 1958 r.; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich od 7 października 1958 r. do 8 października 1964 r.; zm. 5 września 1986 r.

Karl ROEMER
Karl ROEMER

urodzony 30 grudnia 1899 r.; obywatelstwo niemieckie; studia z zakresu ekonomii politycznej i prawa (Kolonia, Monachium, Freiburg, Bonn); Gerichtsassessor i sędzia (Kolonia, 1932); członek izby adwokackiej w Berlinie do 1946 r.; adwokat przy Landgericht oraz przy Oberlandesgericht w Saarbrücken; w latach 1947-1952 prowadził działalność poświęconą przede wszystkim prawu obcemu, obrońca interesów niemieckich przed władzami i sądami ustanowionymi przez reżim okupacyjny oraz przed zagranicznymi organami administracji i sądami; misje specjalne podejmowane na rzecz rządu federalnego przed ustanowieniem służb dyplomatycznych za granicą; w latach 1947-1948 brał udział w pracach „Sonderstelle für Geld und Kredit” w Hamburgu mających na celu przygotowanie reformy monetarnej; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości (1953-1973); zm. 21 grudnia 1984 r.

Rino ROSSI
Rino ROSSI

urodzony 14 sierpnia 1889 r. w Chivennie; obywatelstwo włoskie; sędzia pokoju („pretore”) w Caraglio (1920) i Turynie (1924); prezes Tribunale de Rodi (1928), przydzielony do Tribunale di Roma (1934); sędzia sądu gospodarczego w Kairze (1936); oddelegowany do ministerstwa spraw zagranicznych (1940); prezes sądu apelacyjnego w Rodos (1941); sędzia sądu apelacyjnego w Aquili, a następnie sądu apelacyjnego w Rzymie (1945); oddelegowany do parquet przy sądzie kasacyjnym (1948); zastępca prokuratora generalnego sądu kasacyjnego (1951), prezes izby w sądzie kasacyjnym (1958); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1958 r. do 7 października 1964 r.; zm. 6 lutego 1974 r.

Nicola CATALANO
Nicola CATALANO

urodzony w 1910 r., doktor prawa (1932), adwokat do 1939 r.; w drodze konkursu wstąpił w szeregi Avvocatura generale dello Stato, mianowany na zastępcę avvocato generale dello Stato (1955); asystent na uniwersytecie w Rzymie (1939-1950); commissario governativo spółki wydawniczej „Il Giornale d'Italia” (1944-1946); doradca prawny w „Poligrafico dello Stato” (1946-1948); pełnomocnik rządu włoskiego w komisjach pojednawczych opracowujących traktat pokojowy (1948-1950); doradca prawny dla międzynarodowej strefy Tanger (1951-1953) i Wysokiej Władzy EWWiS (1953-1956); ekspert prawny włoskiej delegacji zajmującej się przygotowaniem Traktatów Rzymskich; autor kilku opracowań prawnych; sędzia Trybunału Sprawiedliwości (1958-1961); zm. 5 sierpnia 1984 r..

Andreas Matthias DONNER
Andreas Matthias DONNER

urodzony 15 stycznia 1918 r. w Rotterdamie; obywatelstwo niderlandzkie; doktor prawa (1941); współpraca prawna w „Schoolraad voor de Scholen met de Bijbel”, po zakazaniu działalności tej organizacji przez okupanta, dalszą działalność prowadzi tajnie (1941-1945); profesor prawa publicznego i prawa administracyjnego na Wolnym Uniwersytecie w Amsterdamie (od 1945 r.); prezes „Nederlandse Verening voor Administratief Recht” (1948-1958); od 1955 r., członek Królewskiej Holenderskiej Akademii Nauk i Sztuki; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1958 r. do 29 marca 1979 r., prezes Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1958 r. do 7 października 1964 r.; profesor prawa konstytucyjnego na uniwersytecie w Groningen (1979-1984); zm. 24 sierpnia 1992.

Alberto TRABUCCHI
Alberto TRABUCCHI

urodzony 26 lipca 1907 r. w Weronie; obywatelstwo włoskie; doktor prawa na uniwersytecie w Padwie (1928); asystent w instytucie filozofii prawa w Padwie (1929); libero docente prawa cywilnego (1935); wykładowca prawa cywilnego w Ferrarze (1935-1942); profesor nadzwyczajny prawa cywilnego na uniwersytecie w Wenecji (1941-1942); profesor zwyczajny prawa cywilnego na uniwersytecie w Padwie od 1942 r. i wykładowca prawa prywatnego porównawczego na tym samym uniwersytecie od 1953 r.; dyrektor instytutu prawa prywatnego w Padwie od 1945 r.; członek Istituto Veneto w Wenecji, akademii w Padwie, Wenecji i Ferrarze; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 8 marca 1962 r. do 12 grudnia 1972 r., następnie adwokat generalny od 9 stycznia 1973 r. do 6 października 1976 r.; zm. 18 kwietnia 1998 r.

Robert LECOURT
Robert LECOURT

urodzony 19 września 1908 r.; obywatelstwo francuskie; doktor prawa; adwokat przy sądzie apelacyjnym w Paryżu; kapitan w stanie spoczynku; członek tajnego komitetu zarządzającego ruchu oporu „Résistance” i członek ruchu narodowowyzwoleńczego; członek tymczasowego zgromadzenia konsultatywnego; deputowany okręgu paryskiego (1945-1958); deputowany okręgu Hautes - Alpes (listopad 1958 r.); garde des Sceaux (kilkakrotnie w latach 1948-1958); minister stanu odpowiedzialny za pomoc i współpracę między Republiką i Państwami Członkowskimi Wspólnoty, a następnie departamentami zamorskimi, terytoriami zamorskimi i Saharą (styczeń 1959 r. – sierpień 1961 r.); członek komitetu wykonawczego Mouvement européen; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 18 maja 1962 r. do 9 października 1967 r.; prezes Trybunału Sprawiedliwości od 10 października 1967 r. do 25 października 1976 r.; zm. 9 sierpnia 2004 r.

Walter STRAUSS
Walter STRAUSS

urodzony 15 czerwca 1900 r. w Berlinie; obywatelstwo niemieckie; doktor prawa (Heidelberg, 1924); sędzia pomocniczy w berlińskich sądach; urzędnik w ministerstwie gospodarki (1928-1935); ekspert gospodarczy; dyrektor administracyjny berlińskich szpitali; sekretarz stanu ds. federalnych rządu Hesji, członek kierownictwa Rady Landu amerykańskiej strefy okupacyjnej w Stuttgarcie (1946); zastępca dyrektora (1947-1948), a następnie szef biura prawnego organu administracyjnego ds. gospodarczych zjednoczonej strefy ekonomicznej (1948-1949); członek rady parlamentarnej (1948-1949); sekretarz stanu w federalnym ministerstwie sprawiedliwości (1949-1963); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 6 lutego 1963 r. do 28 października 1970 r.; zm. 1 stycznia 1976 r.

Joseph GAND
Joseph GAND

urodzony 28 lutego 1913 r.; obywatelstwo francuskie; dyplom ukończenia studiów prawniczych; studia podyplomowe w zakresie prawa publicznego i ekonomii politycznej; ukończył École libre des sciences politiques; w drodze konkursu na stanowisko auditeur przyjęty do Rady Stanu w 1963 r.; commissaire au gouvernement w sekcji ds. rozstrzygania sporów Rady Stanu w latach 1947-1950, 1957-1960 oraz 1962-1964; dyrektor generalny administracji i służby publicznej od lutego 1959 r. do kwietnia 1961 r.; wykładowca w École nationale d'administration w latach 1947-1958 i profesor w instytucie studiów politycznych w Paryżu w latach 1958-1962; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 8 października 1964 r. do 6 października 1970 r.; zm. 4 października 1974 r.

Riccardo MONACO
Riccardo MONACO

urodzony 2 stycznia 1909 r.; obywatelstwo włoskie; doktor prawa na uniwersytecie w Turynie (1930); „Privatdozent” prawa międzynarodowego (1933); wykładowca na uniwersytecie w Turynie; profesor zwyczajny prawa międzynarodowego na uniwersytecie w Cagliari (1939-1940), a następnie w Modenie (1940-1942); profesor zwyczajny na wydziale prawa uniwersytetu w Turynie (1942-1956); profesor zwyczajny z zakresu organizacji międzynarodowych na wydziale nauk politycznych uniwersytetu w Rzymie (1956-1964); sędzia Tribunale di Torino; radca stanu (od 1948 r.); przewodniczący sekcji honorowej Rady Stanu (1956); sekretarz generalny służby ds. rozstrzygania sporów dyplomatycznych i szef służby prawnej; członek Instytutu Prawa Międzynarodowego, członek Stałego Trybunału Arbitrażowego; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 8 października 1964 r. do 3 lutego 1976 r.; zm. 18 stycznia 2000 r.

Josse J. MERTENS de WILMARS
Josse J. MERTENS de WILMARS

urodzony 22 czerwca 1912 r. w St-Niklaas Waas; obywatelstwo belgijskie; doktor prawa (1934); adwokat, członek komisji dyscyplinarnej (1935); doktor nauk politycznych i dyplomacji (1945); członek zarządu, a następnie przewodniczący „Vlaamse Conferentie van de Balie”; członek Izby Reprezentantów (1951-1961); członek komisji parlamentarnych ds. spraw zagranicznych, sprawiedliwości oraz zmiany konstytucji; profesor nadzwyczajny na wydziale prawa uniwersytetu w Leuven; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 9 października 1967 r. do 29 października 1980 r., prezes Trybunału Sprawiedliwości od 30 października 1980 r. do 10 kwietnia 1984 r.; zm. 1 sierpnia 2002 r.

Pierre PESCATORE
Pierre PESCATORE

urodzony 20 listopada 1919 r. w Luksemburgu; obywatelstwo luksemburskie; doktor prawa; doradca prawny, dyrektor polityczny i sekretarz generalny w ministerstwie spraw zagranicznych (1946-1967); wykładowca na wydziale prawa na uniwersytecie w Liège (1951); współzałożyciel instytutu europejskich studiów prawniczych na uniwersytecie w Liège (1963); profesor nadzwyczajny, a następnie profesor zwyczajny w katedrze prawa Wspólnot Europejskich (1965); członek stowarzyszony Instytutu Prawa Międzynarodowego w trakcie sesji w Warszawie (1965); członek sekcji nauk społecznych i politycznych w Institut grand-ducal (1967); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 9 października 1967 r. do 7 października 1985 r.; zm. 2 lutego 2010 r.

Hans KUTSCHER
Hans KUTSCHER

urodzony 14 grudnia 1911 r. w Hamburgu; obywatelstwo niemieckie; studia prawnicze (Graz, Fribourg/Breigau i Berlin); doktor prawa (1937, Królewiec); urzędnik w ministerstwie gospodarki i transportu; sekretarz komisji ekspertów prawnych Bundesratu oraz komisji parytetowej Bundestagu i Bundesratu; sędzia w sądzie konstytucyjnym w Karlsruhe (1955-1970); profesor honorowy na uniwersytecie w Heidelbergu; sędzia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich od 28 października 1970 r. do 6 października 1976 r.; prezes Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1976 r. do 31 października 1980 r.; zm. 24 sierpnia 1993 r.

Alain Louis DUTHEILLET de LAMOTHE
Alain Louis DUTHEILLET de LAMOTHE

urodzony 25 sierpnia 1919 r. w Limoges; obywatelstwo francuskie; doktor prawa; dyplom ukończenia wydziału nauk humanistycznych (język angielski ); wychowanek École nationale d'administration (1945-1947); auditeur w Radzie Stanu, mianowany następnie na stanowisko maître des requêtes (1954), radca stanu (1969); commissaire du gouvernement w sekcji ds. rozstrzygania sporów Rady Stanu (1957-1969) oraz w tribunal des conflits (1965-1970); oddelegowany w pewnych okresach do międzyministerialnego komitetu europejskiej współpracy gospodarczej (1948-1951), członek gabinetu premiera (1952), ministra obrony narodowej (1952-1954), garde des Sceaux, ministra sprawiedliwości (1969-1970); misje zagraniczne w charakterze eksperta; wykładowca w École nationale d'administration oraz w instytucie studiów politycznych w Paryżu; stała współpraca z kilkoma czasopismami prawniczymi; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 7 października 1970 r. do dnia swojej śmierci 2 stycznia 1972 r.

Henri MAYRAS
Henri MAYRAS

urodzony 29 marca 1920 r. w Charenton-le-Pont (Val-de-Marne); obywatelstwo francuskie; studia podyplomowe z zakresu prawa publicznego i ekonomii politycznej; pełnomocnik rządu we francusko-włoskiej komisji pojednawczej (1949-1951); doradca w gabinecie garde des Sceaux (1952-1953); auditeur w Radzie Stanu, następnie mianowany na stanowisko maître des requêtes (1954), radca stanu (1972); doradca prawny ambasady francuskiej w Maroku (1956-1958); commissaire du gouvernement w sekcji ds. rozstrzygania sporów Rady Stanu (1958-1961); prezes izby administracyjnej Sądu Najwyższego w Maroku (1961-1964); dyrektor służby prawnej w ministerstwie sprawiedliwości (1964); wykładowca w École nationale d'administration; wykładowca na wydziale prawa uniwersytetu w Rabacie; profesor w École marocaine d'administration; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 22 marca 1972 r. do 18 marca 1981 r.; zm. 9 lipca 1995 r.

Cearbhall O
Cearbhall O'DALAIGH

urodzony 12 lutego 1911 r.; obywatelstwo irlandzkie; dyplom ukończenia studiów celtyckich (University College, Dublin, 1933); barrister, King's Inn (1934); Senior Counsel (1945); bencher, King's Inn (1946); Attorney general (1946-1948 et 1951-1953); sędzia Sądu Najwyższego (1953-1961); Chief Justice (1961-1973); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 9 stycznia 1973 r. do 12 grudnia 1974 r.; prezydent Irlandii (1974-1976); zm. 21 marca 1978 r.

Max SØRENSEN
Max SØRENSEN

urodzony 19 lutego 1913 r. w Kopenhadze; obywatelstwo duńskie; studia prawnicze na uniwersytecie w Kopenhadze i w Institut universitaire des Hautes études internationales w Genewie; doktor prawa (1946); w służbie ministerstwa spraw zagranicznych Danii na placówkach w Bernie i Londynie (1938-1945); profesor prawa międzynarodowego i prawa konstytucyjnego na uniwersytecie w Aarhus (od 1947 r.); sędzia ad hoc do spraw związanych z szelfem kontynentalnym Morza Północnego, wyznaczony przez rządy Danii i Niderlandów do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości (1968-1969); członek Stałego Trybunału Arbitrażowego; członek Instytutu Prawa Międzynarodowego; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 9 stycznia 1973 r. do 8 października 1979 r.; zm. 11 października 1981 r.

Gerhard REISCHL
Gerhard REISCHL

urodzony 17 lipca 1918 r. w Monachium; obywatelstwo niemieckie; doktor prawa na uniwersytecie w Monachium (1950); drugi egzamin państwowy z dziedziny nauk prawnych (1951); sędzia pomocniczy, a następnie sędzia doradca w ministerstwie sprawiedliwości Bawarii (1951-1954); sędzia w Amtsgericht w Monachium (1954-1955); w służbie ministra pełnomocnego reprezentującego Bawarię w rządzie federalnym (1955-1956); „Oberregierungsrat", a następnie „Regierungsdirektor" w rządzie Bawarii w Monachium (1956-1958); sędzia w Landgericht w Monachium (1958-1961); deputowany Bundestagu (1961-1972); sekretarz stanu w federalnym ministerstwie finansów odpowiedzialny za stosunki z Parlamentem (1969-1971); członek Europejskiego Zgromadzenia Parlamentarnego (1971-1973); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 9 października 1973 r. do 11 stycznia 1984 r.; zm. 16 kwietnia 1998 r.

Jean-Pierre WARNER
Jean-Pierre WARNER

urodzony 24 września 1924 r.; obywatelstwo brytyjskie; wstąpił do armii brytyjskiej w lutym 1943 r.; wcielony do brygady strzelców; uczestniczył w działaniach wojskowych w Europie i Azji; karierę wojskową zakończył w stopniu Acting Major (1947); dyplom ukończenia studiów prawniczych (B.A., 1948); przyjęty w poczet adwokatów przez Lincoln's Inn (styczeń 1950); barrister w Chancery Bar (1950-1972); bencher w Lincoln's Inn (od 1966); Councillor, Royal Borough of Kensington (1959-1968); dyrektor spółki Warner & Sons Ltd. i jej spółek zależnych (1952-1970); Queen's Counsel (listopad 1972); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 9 stycznia 1973 r. do 26 lutego 1981 r.; zm. 1 lutego 2005 r.

Alexander J. MACKENZIE STUART
Alexander J. MACKENZIE STUART

urodzony 18 listopada 1924 r.; obywatelstwo brytyjskie; członek izby adwokackiej w Szkocji (1951); Queen's Counsel (1963); sędzia w „Court of Session” (Sąd Najwyższy Szkocji, 1972); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 9 stycznia 1973 r. do 6 października 1988 r.; prezes Trybunału Sprawiedliwości od 10 kwietnia 1984 r. do 6 października 1988 r.; w uznaniu zasług otrzymał tytuł barona Zjednoczonego Królestwa z tytułem Lord Mackenzie-Stuart of Dean; zm. 1 kwietnia 2000 r.

Andreas O
Andreas O'KEEFFE

urodzony 4 października 1912 r.; obywatelstwo irlandzkie; LL. B., University College Dublin (1936); barrister, the Kings Inns, Dublin (1935); Senior Counsel (1951); bencher of the Kings Inns (1954); Attorney General (1954 i 1957-1965); sędzia Supreme Court (1965); prezes High Court (1966); sędzia Trybunału Sprawiedliwości (od 12 grudnia 1974 r. do 16 stycznia 1985 r.); zm. 30 grudnia 1994 r.

Giacinto BOSCO
Giacinto BOSCO

urodzony 25 stycznia 1905 r. w Casercie; obywatelstwo włoskie; dyplom studiów prawniczych na uniwersytecie w Neapolu (1925); wicesekretarz w ministerstwie spraw zagranicznych (1927-1932); profesor prawa międzynarodowego na uniwersytecie w Rzymie (1932); dziekan na wydziale prawa uniwersytetu w Urbino (1932); profesor zwyczajny prawa międzynarodowego, uniwersytet w Firenze (1933-1940), uniwersytet w Rzymie (1940-1975); dyrektor instytutu prawa międzynarodowego na wydziale ekonomii i handlu uniwersytetu w Rzymie (od 1966 r.); senator (1948-1972); podsekretarz stanu w ministerstwie obrony (1953-1958); wiceprzewodniczący senatu (1958-1960); minister oświaty (1960-1962); minister sprawiedliwości (1962-1963); minister pracy i opieki społecznej (1963-1964 i 1966-1968); minister bez teki ds. Narodów Zjednoczonych (1968-1969 i 1970); minister finansów (1969-1970); minister poczty i telekomunikacji (1970-1972); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1976 r. do 6 października 1988 r.; zm. 11 października 1997 r.

Adolphe TOUFFAIT
Adolphe TOUFFAIT

urodzony 29 marca 1907 r. w Rennes; obywatelstwo francuskie; studia podyplomowe w zakresie prawa prywatnego; sędzia pomocniczy sądu apelacyjnego w Douai, a następnie w Paryżu (1933-1936); zastępca prokuratora w sądzie w Évreux (1936-1940); prokurator przy sądzie w Évreux (1940); dyrektor służby ds. badania zbrodni wojennych (1946); dyrektor gabinetu ministra sił zbrojnych (1947-1949); dyrektor gabinetu ministra stanu ds. informacji (1949-1953); dyrektor gabinetu ministra stanu, wicepremier (1953); pierwszy zastępca prokuratora sądu Sekwany (1954-1956); dyrektor gabinetu ministra sprawiedliwości (1957-1958); prokurator przy sądzie Sekwany (1958-1961); sędzia sądu kasacyjnego (1961); inspektor generalny służb prawnych (1962); pierwszy prezes sądu apelacyjnego w Paryżu (1962-1968); prokurator generalny przy sądzie kasacyjnym (1968-1976); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 26 października 1976 r. do 6 października 1982 r.; zm. 12 marca 1990 r.

Francesco CAPOTORTI
Francesco CAPOTORTI

urodzony 9 lutego 1925 r. w Neapolu; obywatelstwo włoskie; dyplom studiów prawniczych (Neapol, 1945); asystent na uniwersytecie w Neapolu (1946-1952); doktor prawa międzynarodowego (1951); wykładowca prawa międzynarodowego na uniwersytecie w Neapolu (1951-1954); profesor nadzwyczajny w dziedzinie instytucji prawa publicznego na uniwersytecie w Cagliari (1954); profesor zwyczajny prawa międzynarodowego na uniwersytecie w Bari (1955-1968); profesor zwyczajny międzynarodowych dziedzinie organizacji międzynarodowych w Neapolu (1968); dyrektor instytutu prawa publicznego na wydziale ekonomii i handlu uniwersytetu w Neapolu (1970); profesor międzynarodowego prawa prywatnego na wydziale nauk politycznych uniwersytetu w Rzymie (1970-1976); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 3 lutego do 6 października 1976 r., następnie rzecznik generalny od 7 października 1976 r. do 6 października 1982 r.; zm. 4 kwietnia 2002 r.

Thymen KOOPMANS
Thymen KOOPMANS

urodzony 11 sierpnia 1929 r. w Amsterdamie; obywatelstwo niderlandzkie; doktor prawa (uniwersytet w Amsterdamie, 1953); adwokat i prokurator w Haarlem (1953-1956); urzędnik w ministerstwie sprawiedliwości w Hadze (1956-1962); doradca prawny w służbie prawnej Rady WE (1962-1965); profesor zwyczajny (1965-1978), dziekan wydziału prawa uniwersytetu w Leiden (1973-1975); członek Królewskiej Holenderskiej Akademii Nauk i Sztuki (1978); sędzia Hoge Raad (1978-1979); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 29 marca 1979 r. do 29 marca 1990 r.; zm. 24 grudnia 2015 r.

Ole DUE
Ole DUE

urodzony 10 lutego 1931 r.; obywatelstwo duńskie; dyrektor w ministerstwie sprawiedliwości; sędzia ad interim w sądzie apelacyjnym; członek duńskiej delegacji na Haską Konferencję Prawa Międzynarodowego Prywatnego; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 9 października 1979 r. do 6 października 1988 r.; prezes Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1988 r. do 6 października 1994 r.; zm. 21 stycznia 2005 r.

Ulrich EVERLING
Ulrich EVERLING

urodzony 2 czerwca 1925 r. w Berlinie; obywatelstwo niemieckie; doktor prawa, uniwersytet w Getyndze (1952); urzędnik w dziale prawnym federalnego ministerstwa gospodarki (1953); szef sekcji w wydziale ds. europejskich federalnego ministerstwa gospodarki (1958); szef wydziału ds. polityki europejskiej (1970); wykładowca (1971), profesor honorowy na uniwersytecie w Münster (1975); członek komitetu wykonawczego „Deutsche Wissenschaftliche Gesellschaft für Europarecht”; członek rady administracyjnej instytutu Maxa Plancka ds. obcego prawa publicznego i prawa międzynarodowego w Heidelbergu; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 6 października 1980 r. do 6 października 1988 r.; zm. 20 września 2018 r.

Pieter VERLOREN van THEMAAT
Pieter VERLOREN van THEMAAT

urodzony 16 marca 1916 r. w Rotterdamie; obywatelstwo niderlandzkie; doktor prawa, uniwersytet w Leiden (1946); urzędnik w ministerstwie gospodarki oraz ministerstwie spraw zagranicznych, m.in. radca generalny ministra i dyrektora ds. organizacji rynku (1945-1958); dyrektor generalny w Komisji Wspólnot Europejskich (1958-1967); profesor prawa socjalnego i gospodarczego na uniwersytecie w Utrechcie (1967-1981); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 4 czerwca 1981 r. do 13 stycznia 1986 r.; zm. 4 lipca 2004 r.

Simone ROZÈS
Simone ROZÈS

urodzona 29 marca 1920 r. w Paryżu; obywatelstwo francuskie; dyplom studiów prawniczych, studia podyplomowe z zakresu prawa publicznego, ekonomii politycznej i nauk politycznych; mianowany urzędnika w ministerstwie sprawiedliwości (1950); szef biura w gabinecie ministra sprawiedliwości (1958); wiceprezes Tribunal de grande instance de Paris (1969); dyrektor w ministerstwie sprawiedliwości (1973); administrator w École nationale de la magistrature (1974); prezes Tribunal de grande instance de Paris (1976); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 18 marca 1981 r. do 13 lutego 1984 r.

Fernand GRÉVISSE
Fernand GRÉVISSE

urodzony 28 lipca 1924 r.; obywatelstwo francuskie; auditeur, a następnie maître des requêtes we francuskiej Radzie Stanu; dyrektor w ministerstwie sprawiedliwości; dyrektor generalny ds. wód i lasów; dyrektor generalny sekretariatu generalnego rządu; radca stanu; prezes pierwszej podsekcji w sekcji ds. rozstrzygania sporów; profesor w instytucie studiów politycznych; prezes sekcji ds. robót publicznych Rady Stanu; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 4 czerwca 1981 r. do 6 października 1982 r. i od 7 października 1988 r. do 6 października 1994 r.; zm. 11 stycznia 2002 r.

Alexandros CHLOROS
Alexandros CHLOROS

urodzony 15 sierpnia 1926 r. w Atenach; obywatelstwo greckie; dyplom studiów filozofii prawa, uniwersytet w Oxfordzie; wykładowca w University College of Wales Aberystwyth (1954), następnie w King's College w Londynie (1959); profesor zwyczajny prawa porównawczego na uniwersytecie w Londynie (1966); doktor prawa „LL.D.” na uniwersytecie w Londynie (1972); dyrektor centrum prawa europejskiego w King's College (1974); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 12 stycznia 1981 r. do dnia swojej śmierci, 15 listopada 1982 r.

Gordon SLYNN
Gordon SLYNN

urodzony 17 lutego 1930 r.; obywatelstwo brytyjskie; barrister, Master of the Bench, następnie Treasurer, Gray's Inn; Queen's Counsel; Junior Counsel w ministerstwie pracy, Junior oraz Leading Counsel w Treasury; Recorder; sędzia High Court (Queen's Bench Division); prezes Employment Appeal Tribunal; profesor wizytujący na uniwersytecie w Durham, Comell (Stany Zjednoczone), Mercer (Stany Zjednoczone), King's College, Londyn; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 26 lutego 1981 r. do 6 października 1988 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1988 r. do 10 marca 1992 r.; zm. 7 kwietnia 2009 r.

Kai BAHLMANN
Kai BAHLMANN

urodzony 29 stycznia 1927 r. w Düsseldorfie; obywatelstwo niemieckie; studia prawnicze na uniwersytecie w Kolonii, Bonn i Friburgu (1947-1951); referendarz (1952-1956), następnie asesor (1956) w sądzie apelacyjnym w Kolonii; współpracownik naukowy w federalnym sądzie konstytucyjnym (1958-1960); Landsgerichtsrat w Landgericht w Kolonii (1959); urzędnik (1961), dyrektor wydziału ds. prawa publicznego w federalnym ministerstwie finansów (1969); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1982 r. do 6 października 1988 r; zm. 28 maja 2009 r.

G. Federico MANCINI
G. Federico MANCINI

urodzony 23 grudnia 1927 r.; obywatelstwo włoskie; profesor zwyczajny prawa pracy (Urbino, Bolonia, Rzym), prawa prywatnego porównawczego (Bolonia); członek naczelnej rady sądownictwa (1976-1981); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości (1982-1988); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1988 r. do dnia swojej śmierci, 21 lipca 1999 r.

Yves GALMOT
Yves GALMOT

urodzony 5 stycznia 1931 r. w Paryżu; obywatelstwo francuskie; dyplom studiów prawniczych, studia podyplomowe z zakresu prawa publicznego; absolwent École nationale d'administration (1956); auditeur w Radzie Stanu (1956); chargé de mission, następnie ekspert w gabinecie wysokiego komisarza ds. młodzieży i sportu (1961); maître des requêtes w Radzie Stanu (1962); commissaire du gouvernement przy Assemblée du Contentieux Rady Stanu (1964-1968); zastępca sekretarza generalnego, a następnie sekretarz generalny w Entreprise minière et chimique (1970-1974); dyrektor administracyjny i finansowy Institut de Recherche et Coordination Acoustique/Musique (IRCAM) w Centre Beaubourg (od 1974 r.); radca stanu (czerwiec 1981); doradca prawny w Entreprise de recherche et d'activités pétrolières (październik 1981-1982); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1982 r. do 6 października 1988 r; zm. 3 października 2017 r.

Constantinos KAKOURIS
Constantinos KAKOURIS

urodzony 16 marca 1919 r.; obywatelstwo greckie; adwokat (Ateny); auditeur, następnie maître de requêtes w Radzie Stanu; radca stanu; prezes sądu dyscyplinarnego dla sędziów; członek krajowego sądu dyscyplinarnego; główny inspektor sądownictwa administracyjnego; członek krajowej rady sądownictwa; przewodniczący rady ministerstwa spraw zagranicznych; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 14 marca 1983 r. do 6 października 1997 r.; zm. 23 marca 2000 r.

Carl Otto LENZ
Carl Otto LENZ

urodzony 5 czerwca 1930 r.; obywatelstwo niemieckie; adwokat; notariusz; sekretarz generalny grupy chrześcijańskich demokratów w Parlamencie Europejskim; deputowany (Bundestag); prezes komisji prawnej oraz komisji ds. europejskich Bundestagu; profesor honorowy prawa europejskiego na uniwersytecie Saarlandes (1990); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 11 stycznia 1984 r. do 6 października 1997 r.

Thomas Francis O
Thomas Francis O'HIGGINS

urodzony 31 lipca 1916 r. w Cork; obywatelstwo irlandzkie; studia prawnicze (University College i King's Inn, Dublin); barrister (1938); Senior Counsel (1954); członek Dail Eireann (1948-1973); minister zdrowia (1954-1957); kandydat na prezydenta Irlandii (1966 i 1973); sędzia High Court (1973); Chief Justice (1974); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 16 stycznia 1985 r. do 6 października 1991 r.; zm. 25 lutego 2003 r.

Marco DARMON
Marco DARMON

urodzony 26 stycznia 1930 r.; obywatelstwo francuskie; urzędnik w ministerstwie sprawiedliwości; wykładowca na wydziale prawa uniwersytetu Paris I; zastępca dyrektora w gabinecie garde des Sceaux; prezes izby w sądzie apelacyjnym w Paryżu; dyrektor ds. cywilnych i sceau; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 13 lutego 1984 r. do 6 października 1994 r.; zm. 8 sierpnia 2017 r.

René JOLIET
René JOLIET

urodzony 17 stycznia 1938 r.; obywatelstwo belgijskie; profesor nadzwyczajny (1974-1984) i profesor zwyczajny (od 1984 r.), wydział prawa uniwersytetu w Liège (katedra prawa Wspólnot Europejskich); profesor w katedrze prawa belgijskiego w King's College, Londyn (1977); profesor wizytujący: uniwersytet w Nancy (1971-1978), Europa Instituut na uniwersytecie w Amsterdamie (1976-1985), katolicki uniwersytet w Louvain-la-Neuve (1980-1982) i Northwestern University w Chicago (1974 i 1983); wykładowca prawa europejskiego i prawa konkurencji w Collège d'Europe w Brugii (1979-1984); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 10 kwietnia 1984 r. do dnia swojej śmierci, 15 lipca 1995 r.

Fernand SCHOCKWEILER
Fernand SCHOCKWEILER

urodzony 15 czerwca 1935 r.; obywatelstwo luksemburskie; minister sprawiedliwości; wysoki urzędnik rządowy; przedstawiciel rządu w komitecie ds. rozstrzygania sporów Rady Stanu; pierwszy doradca rządu w ministerstwie sprawiedliwości; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1985 r. do dnia swojej śmierci, 1 czerwca 1996 r.

Jean MISCHO
Jean MISCHO

urodzony 7 września 1938 r.; obywatelstwo luksemburskie; studia prawnicze i w zakresie nauk politycznych na uniwersytecie w Montpellier, Paryżu i Cambridge; urzędnik służby prawnej Komisji Wspólnot Europejskich, główny administrator w gabinetach dwóch członków Komisji; zajmuje różne wysokie stanowiska w ministerstwie spraw zagranicznym Wielkiego Księstwa; pełni funkcje zastępcy stałego przedstawiciela Wielkiego Księstwa Luksemburga przy Wspólnotach Europejskich; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 13 stycznia 1986 r. do 6 października 1991 r. i od 19 grudnia 1997 r. do 6 października 2003 r.; zm. 10 maja 2016 r.

José Carlos de CARVALHO MOITINHO de ALMEIDA
José Carlos de CARVALHO MOITINHO de ALMEIDA

urodzony 17 marca 1936 r.; obywatelstwo portugalskie; prokurator przy sądzie apelacyjnym w Lizbonie; szef gabinetu ministra sprawiedliwości; zastępca prokuratora generalnego; dyrektor zakładu prawa europejskiego; profesor prawa wspólnotowego (Lizbona); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 31 stycznia 1986 r. do 6 października 2000 r.

Gil Carlos RODRÌGUEZ IGLESIAS
Gil Carlos RODRÌGUEZ IGLESIAS

urodzony 26 maja 1946 r.; obywatelstwo hiszpańskie; asystent, a następnie profesor (uniwersytet w Oviedo, Fribourg-en-Brisgau, Autónoma de Madrid, Complutense de Madrid i w Granadzie); szef katedry prawa międzynarodowego publicznego (Granada); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 31 stycznia 1986 r. do 6 października 2003 r., prezes Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1994 r. do 6 października 2003 r.; zm. 17 stycznia 2019 r.

José Luís DA CRUZ VILAÇA
José Luís DA CRUZ VILAÇA

urodzony w 1944 r.; absolwent prawa uniwersytetu w Coimbrze, master z ekonomii politycznej uniwersytetu w Coimbrze; doktor ekonomii międzynarodowej (uniwersytet Paris I - Panthéon Sorbonne); obowiązkowa służba wojskowa w ministerstwie marynarki (służba ds. sprawiedliwości, 1969-1972); profesor na uniwersytecie katolickim i na uniwersytecie Nova w Lizbonie; był profesorem uniwersytetu w Coimbrze i uniwersytetu Lusíada w Lizbonie (dyrektor instytutu studiów europejskich); członek rządu portugalskiego (1980-1983): sekretarz stanu w ministerstwie spraw wewnętrznych, przy prezydium rady ministrów i do spraw europejskich; poseł do parlamentu portugalskiego, wiceprezes ugrupowania chrześcijańsko-demokratycznego; rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości (1986-1988); prezes Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (1989-1995); członek palestry w Lizbonie, specjalista w zakresie prawa europejskiego i prawa konkurencji (1996-2012); członek grupy refleksyjnej na temat przyszłości systemu sądowniczego Wspólnot Europejskich „Groupe Due" (2000); przewodniczący rady dyscyplinarnej Komisji (2003-2007); prezes portugalskiego stowarzyszenia prawa europejskiego (od 1999); Sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 8 października 2012 r. Do 8 października 2018 r.

Manuel DIEZ de VELASCO
Manuel DIEZ de VELASCO

urodzony 22 maja 1926 r.; obywatelstwo hiszpańskie; były profesor prawa międzynarodowego publicznego i prywatnego na uniwersytecie w Granadzie, Barcelonie i na uniwersytecie Autónome de Madrid; profesor prawa międzynarodowego publicznego na uniwersytecie Complutense de Madrid; sędzia hiszpańskiego sądu konstytucyjnego (1980-1986); wybrany na członka Rady Stanu; członek (académico de número) Real Academia de Jurisprudencia (Madryt); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1988 r. do 6 października 1994 r; zm. 20 października 2009 r.

Manfred ZULEEG
Manfred ZULEEG

urodzony 21 marca 1935 r.; obywatelstwo niemieckie; pracownik naukowy w stopniu asystenta w instytucie studiów prawa europejskiego (Kolonia); profesor zwyczajny prawa publicznego, międzynarodowego prawa publicznego oraz prawa europejskiego na uniwersytecie w Bonn i Frankfurcie nad Menem; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1988 r. do 6 października 1994 r; zm. 1 czerwca 2015 r.

Walter VAN GERVEN
Walter VAN GERVEN

urodzony 11 maja 1935 r.; obywatelstwo belgijskie; profesor na katolickim uniwersytecie w Leuven (KUL), na uniwersytecie w Chicago i uniwersytecie w Amsterdamie (UvA); prorektor i członek rady akademickiej oraz zarządu KUL; adwokat (Dendermonde, Leuven, Bruksela); prezes komisji bankowej; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 7 października 1988 r. do 6 października 1994 r; zm. 8 lipca 2015 r.

Francis Geoffrey JACOBS
Francis Geoffrey JACOBS

urodzony w 1939 r.; barrister; King's Counsel; urzędnik w sekretariacie Europejskiej Komisji Praw Człowieka; referendarz przy rzeczniku generalnym J. P. Warnerze; profesor prawa europejskiego na uniwersytecie w Londynie; dyrektor Centrum Prawa Europejskiego w King’s College, Londyn; autor licznych prac na temat prawa europejskiego; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od dnia 7 października 1988 r. do 10 stycznia 2006 r.

Giuseppe TESAURO
Giuseppe TESAURO

urodzony 15 listopada 1942 r.; obywatelstwo włoskie; profesor zwyczajny prawa międzynarodowego i prawa wspólnotowego na uniwersytecie w Neapolu; adwokat przy sądzie kasacyjnym; członek rady ds. rozstrzygania sporów dyplomatycznych w ministerstwie spraw zagranicznych; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 7 października 1988 r. do 4 marca 1998 r.; zm. 6 lipca 2021 r.

Paul Joan George KAPTEYN
Paul Joan George KAPTEYN

urodzony 31 stycznia 1928 r.; obywatelstwo niderlandzkie; urzędnik w ministerstwie spraw zagranicznych; profesor prawa organizacji międzynarodowych (Utrecht, Leiden); członek Raad van State; prezes sekcji prawnej Raad van State; członek Królewskiej Holenderskiej Akademii Nauk i Sztuki; członek rady administracyjnej Akademii Prawa Międzynarodowego w Hadze; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 29 marca 1990 r. do 6 października 2000 r.

Claus Christian GULMANN
Claus Christian GULMANN

urodzony w 1942 r.; urzędnik w ministerstwie sprawiedliwości; referendarz przy sędzi Maxie Sørensenie; profesor prawa międzynarodowego publicznego i dziekan wydziału prawa na uniwersytecie w Kopenhadze; adwokat; prezes i członek sądów arbitrażowych; sędzia odwoławczego sądu administracyjnego; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od dnia 7 października 1991 r. do dnia 6 października 1994 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 1994 r r. do 10 stycznia 2006 r.

John L. MURRAY
John L. MURRAY

urodzony 17 czerwca 1943 r.; obywatelstwo irlandzkie; barrister (1967), następnie Senior Counsel (1981), wykonuje zawód w Bar of Ireland; Attorney General (1987); były członek Council of State; były członek Bar Council of Ireland; bencher (dziekan) Honourable Society of King's Inn's; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1991 r. do 5 października 1999 r.; zm. 18 stycznia 2023 r.

David Alexander Ogilvy EDWARD
David Alexander Ogilvy EDWARD

urodzony 14 listopada 1934 r.; obywatelstwo brytyjskie; adwokat (Szkocja); King's Counsel (Szkocja); sekretarz, a następnie skarbnik Faculty of Advocates; prezes rady konsultacyjnej Rady Adwokatur i Stowarzyszeń Prawniczych Unii Europejskiej; Salvesen Professor of European Institutions i dyrektor Europa Institute na uniwersytecie w Edynburgu; specjalny doradca House of Lords Select Committee on the European Communities; Bencher honorowy w Gray’s Inn, Londyn; sędzia Sądu Pierwszej Instancji od 25 września 1989 r. do 9 marca 1992 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 10 marca 1992 r. do 7 stycznia 2004 r.

Antonio Mario LA PERGOLA
Antonio Mario LA PERGOLA

urodzony w 1931 r.; profesor prawa konstytucyjnego oraz ogólnego i porównawczego prawa publicznego (uniwersytety w Padwie, Bolonii i Rzymie); członek wysokiej rady sędziowskiej (1976-78); sędzia trybunału konstytucyjnego i prezes trybunału konstytucyjnego (1986-1987); minister polityk wspólnotowych (1987-1989); poseł do Parlamentu Europejskiego (1989-1994); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 1994 r. do dnia 31 grudnia 1994 r.; rzecznik generalny od dnia 1 stycznia 1995 r. do dnia 14 grudnia 1999 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 15 grudnia 1999 r. do dnia 3 maja 2006 r.; zm. 18 lipca 2007 r.

Georges COSMAS
Georges COSMAS

urodzony 14 lipca 1932 r.; obywatelstwo greckie; członek izby adwokackiej w Atenach; auditeur w Radzie Stanu od 1963 r.; maître des requêtes od 1973 r. i radca stanu (1982-1994); członek szczególnego sądu najwyższego, który zgodnie z grecką konstytucją jest właściwy do harmonizacji orzecznictwa trzech sądów najwyższych państwa oraz zapewnia kontrolę sądową ważności wyborów parlamentarnych oraz wyborów europejskich; członek krajowej rady sądownictwa; członek rady ministerstwa spraw zagranicznych; prezes sądu odwoławczego ds. znaków towarowych; prezes specjalnego komitetu prawodawczego w ministerstwie sprawiedliwości; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 7 października 1994 r. do 6 października 2000 r.

Jean-Pierre PUISSOCHET
Jean-Pierre PUISSOCHET

urodzony w 1936 r.; członek Rady Stanu (Francja); dyrektor a następnie dyrektor generalny Działu Prawnego Rady Wspólnot Europejskich (1968-1973); dyrektor generalny Agence National pour l’Emploi (1973-1975); dyrektor administracyjny w Ministerstwie Przemysłu (1977-1979); dyrektor ds. prawnych w OECD (1979-1985); dyrektor Międzynarodowego Instytutu Administracji Publicznej (1985-1987); Jurisconsulte; dyrektor ds. prawnych w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1987-1994); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1994 r. do 6 października 2006. r.; zm. 12 lipca 2021 r.

Philippe LÉGER
Philippe LÉGER

urodzony w 1938 r.; urzędnik w Ministerstwie Sprawiedliwości (1966-1970); szef gabinetu a następnie ekspert w gabinecie ministre de la Qualité de la vie (Ministra ds. Jakości Życia) w 1976 r.; ekspert w gabinecie garde de Sceaux (1976-1978); zastępca dyrektora ds. karnych i ułaskawień (Ministerstwo Sprawiedliwości) (1978-1983); sędzia paryskiego sądu apelacyjnego (1983-1986); zastępca dyrektora gabinetu garde de Sceaux, Minister Sprawiedliwości (1986); prezes tribunal de grande instance w Bobigny (1986-1993); dyrektor gabinetu ministra stanu, garde de Sceaux (Minister Sprawiedliwości) i oskarżyciel publiczny przy paryskim sądzie apelacyjnym (1993-1994); profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie René Descartes (Paris V) (1988-1993); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 7 października 1994 r. do 6 października 2006. r.; zm. 25 stycznia 2023 r.

Günter HIRSCH
Günter HIRSCH

urodzony 30 stycznia 1943 r.; obywatelstwo niemieckie; dyrektor w ministerstwie sprawiedliwości landu Bawaria; prezes sądu konstytucyjnego landu Saksonia oraz sądu apelacyjnego w Dreźnie (1992-1994); profesor honorowy prawa europejskiego i prawa medycznego na uniwersytecie w Saarbrücken; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1994 r. do 14 lipca 2000 r

Michael Bendik ELMER
Michael Bendik ELMER

urodzony 26 lutego 1949 r.; obywatelstwo duńskie; urzędnik w ministerstwie sprawiedliwości w Kopenhadze (od 1973 r.); szef wydziału w ministerstwie sprawiedliwości (1982-1987 i 1988-1991); sędzia w Østre Landsret (wschodni sąd apelacyjny) (1987-1988); wiceprezes Sø- og Handelsretten (sąd morski i handlowy) (1988); przedstawiciel ministerstwa sprawiedliwości ds. prawa wspólnotowego oraz praw człowieka (1991-1994); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 7 października 1994 r. do 18 grudnia 1997 r.

Peter JANN
Peter JANN

urodzony w 1935 r.; doktor prawa Uniwersytetu Wiedeńskiego (1957); nominacja na sędziego i przydział do Federalnego Ministerstwa Sprawiedliwości (1961); sędzia w sprawach prawa prasowego w Straf-Bezirksgericht, Wiedeń (1963-66); rzecznik Federalnego Ministerstwa Sprawiedliwości (1966-70), następnie przydzielony do wydziału spraw międzynarodowych tegoż Ministerstwa; doradca Komisji Sprawiedliwości i rzecznik w Parlamencie (1973-1978); nominacja na sędziego Trybunału Konstytucyjnego (1978); stały sędzia sprawozdawca w tymże Trybunale do końca 1994 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 19 stycznia 1995 r. do dnia 6 października 2009 r.

Hans RAGNEMALM
Hans RAGNEMALM

urodzony 30 marca 1940 r.; obywatelstwo szwedzkie; doktor prawa i profesor prawa publicznego na uniwersytecie w Lund; profesor prawa publicznego i dziekan na uniwersytecie w Sztokholmie; Ombudsman; sędzia w najwyższym sądzie administracyjnym; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 19 stycznia 1995 r. do 6 października 2000 r.; zm. 7 sierpnia 2016 r.

Leif SEVÓN
Leif SEVÓN

urodzony 31 października 1941 r.; obywatelstwo fińskie; doktor prawa (OTL) na uniwersytecie w Helsinkach; dyrektor w ministerstwie sprawiedliwości; doradca w dyrekcji handlu w ministerstwie spraw zagranicznych; sędzia sądu najwyższego; sędzia Trybunału EFTA; prezes Trybunału EFTA; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 19 stycznia 1995 r. do 16 stycznia 2002 r.

Nial FENNELLY
Nial FENNELLY

urodzony 3 maja 1942 r.; obywatelstwo irlandzkie; Master of Arts w zakresie nauk ekonomicznych na University College, Dublin; Barrister at Law; Senior Counsel; prezes Legal Aid Board oraz Bar Council; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 19 stycznia 1995 r. do 6 października 2000 r.

Dámaso RUIZ-JARABO COLOMER
Dámaso RUIZ-JARABO COLOMER

urodzony w 1949 r.; sędzia; funkcjonariusz wymiaru sprawiedliwości w Consejo General del Poder Judicial (w Naczelnej Radzie Sędziowskiej); profesor; szef gabinetu prezesa Consejo General del Poder Judicial; sędzia ad hoc Europejskiego Trybunału Praw Człowieka; sędzia w Tribunal Supremo od 1996 r.; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 19 stycznia 1995 r. do dnia swojej śmierci, 12 listopada 2009 r.

Melchior WATHELET
Melchior WATHELET

urodzony w 1949 r.; absolwent prawa i nauk ekonomicznych (uniwersytet w Liège); Master of Laws (uniwersytet Harvarda); doktor honoris causa (uniwersytet Paris-Dauphine); profesor prawa europejskiego na uniwersytecie w Lowanium i na uniwersytecie w Liège; poseł (1977-1995); sekretarz stanu, minister i premier regionu Walonia (1980-1988); wicepremier, minister sprawiedliwości i klasy średniej (1988-1992); wicepremier, minister sprawiedliwości i spraw gospodarczych (1992-1995); wicepremier, minister obrony narodowej (1995); burmistrz Verviers (1995); sędzia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (1995-2003); doradca prawny, następnie adwokat (2004-2012); minister stanu (2009-2012); Rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 8 października 2012 r. Do 8 października 2018 r.

Romain SCHINTGEN
Romain SCHINTGEN

urodzony w 1939 r; studiował na wydziałach prawa i nauk ekonomicznych na uniwersytetach w Montpellier i w Paryżu; doktor prawa (1964); adwokat (1964); avocat avoué (1967); dyrektor generalny w Ministerstwie Pracy i Zabezpieczeń Społecznych; członek (1978-1989), a następnie przewodniczący (1988-1989) Rady Ekonomiczno–Społecznej; dyrektor Société nationale de crédit et d'investissement i Société européenne des satellites (do 1989); członek (1993-1995), a następnie przewodniczący rady Institut universitaire international Luxembourg (1995-2004); wykładowca na uniwersytecie w Luksemburgu; przedstawiciel rządu w Komitecie Europejskiego Funduszu Społecznego, w Komitecie Doradczym ds. Swobodnego Przepływu Pracowników i w zarządzie Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (do 1989); sędzia Sądu Pierwszej Instancji od 25 września 1989 r. do 11 lipca 1996 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 12 lipca 1996 r. do 14 stycznia 2008 r.

Krateros IOANNOU
Krateros IOANNOU

urodzony 3 czerwca 1935 r.; obywatelstwo greckie; przyjęty do izby adwokackiej w Salonikach w 1963 r.; doktor prawa międzynarodowego na uniwersytecie w Salonikach w 1971 r.; profesor prawa międzynarodowego publicznego i prawa wspólnotowego na wydziale prawa uniwersytetu w Tracji; honorowy doradca prawny w ministerstwie spraw zagranicznych; członek delegacji greckiej na Zgromadzenie Ogólne ONZ od 1983 r.; prezes komisji ekspertów ds. usprawnienia procedury w ramach Europejskiej konwencji praw człowieka Rady Europy w latach 1989-1992; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 1997 r. do dnia swojej śmierci, 10 marca 1999 r.

Siegbert ALBER
Siegbert ALBER

urodzony 27 lipca 1936 r.; obywatelstwo niemieckie; studia prawnicze na uniwersytecie w Tybindze, Berlinie, Paryżu, Hamburgu, Wiedniu, Turynie i Cambridge; deputowany Bundestagu (1969 -1980); deputowany Parlamentu Europejskiego (1977); członek licznych komisji, w szczególności komisji ds. prawnych i praw obywatelskich, której przewodniczył w latach 1993-1994; przewodniczący delegacji zajmującej się stosunkami z państwami bałtyckimi oraz podkomisji ds. ochrony danych oraz ds. substancji toksycznych i niebezpiecznych; wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego (1984-1992); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 7 października 1997 r. do 6 października 2003 r.; zm. 4 czerwca 2021 r.

Antonio SAGGIO
Antonio SAGGIO

urodzony 19 lutego 1934 r.; obywatelstwo włoskie; sędzia w sądzie w Neapolu; sędzia sądu apelacyjnego w Rzymie, a następnie sądu kasacyjnego; urzędnik w biurze legislacyjnym ministerstwa sprawiedliwości; przewodniczący komitetu generalnego konferencji dyplomatycznej zwołanej w celu opracowania konwencji z Lugano; referendarz przy włoskim rzeczniku generalnym w Trybunale Sprawiedliwości; profesor w Scuola superiore della pubblica amministrazione di Roma; sędzia Sądu Pierwszej Instancji od 25 września 1989 r. do 17 września 1995 r.; prezes Sądu Pierwszej Instancji od 18 września 1995 r. do 4 marca 1998 r.; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 5 marca 1998 r. do 6 października 2000 r; zm. 26 stycznia 2010 r.

Vassilios SKOURIS
Vassilios SKOURIS

urodzony w 1948 r.; absolwent prawa wolnego uniwersytetu w Berlinie (1970); doktor prawa konstytucyjnego i administracyjnego na uniwersytecie w Hamburgu (1973); profesor nadzwyczajny na uniwersytecie w Hamburgu (1972-1977); profesor prawa publicznego na uniwersytecie w Bielefeld (1978); profesor prawa publicznego na uniwersytecie w Salonikach (1982); minister spraw wewnętrznych (1989 i 1996); członek komitetu administracyjnego uniwersytetu na Krecie (1983-1987); dyrektor centrum międzynarodowego i europejskiego prawa gospodarczego w Salonikach (1997-2005); przewodniczący hellenistycznego stowarzyszenia prawa europejskiego (1992-1994); członek greckiego narodowego komitetu badawczego (1993-1995); członek najwyższego komitetu ds. rekrutacji greckich urzędników państwowych (1994-1996); członek rady naukowej akademii prawa europejskiego w Trewirze (od 1995); członek komitetu administracyjnego greckiej narodowej szkoły sądownictwa (1995-96); członek komitetu naukowego ministerstwa spraw zagranicznych (1997-1999); przewodniczący greckiej rady ekonomiczno-społecznej w 1998 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 8 czerwca 1999 r.; prezes Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2003 r. do 8 października 2015 r.

Fidelma O’KELLY MACKEN
Fidelma O’KELLY MACKEN

urodzona 28 lutego 1942 r.; obywatelstwo irlandzkie; przyjęta do Bar of Ireland (1972); doradca prawny ds. własności intelektualnej i przemysłowej (1973-1979); Barrister (1979-1995), a następnie Senior Counsel (1995-1998) w Bar of Ireland; członek Bar of England and Wales; sędzia w High Court w Irlandii (1998); wykładowca z zakresu systemów prawnych i profesor Averil Deverell prawa handlowego (Trinity College, Dublin); Bencher (dziekan) Socjety Honorable Society of King’s Inns; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 6 października 1999 r. do 13 października 2004 r.

Ninon COLNERIC
Ninon COLNERIC

urodzona w 1948 r.; studia w Tübingen, Monachium i Genewie; po okresie badań naukowych w Londynie uzyskała tytuł doktora prawa na Uniwersytecie w Monachium; sędzia Arbeitsgericht Oldenburg; habilitacja na Uniwersytecie w Bremie do nauczania prawa pracy, socjologii prawa i prawa socjalnego; profesor ad interim na Wydziale Prawa Uniwersytetów we Frankfurcie i Bremie; przewodnicząca Landesarbeitsgericht Schleswig-Holstein (1989); współpraca jako ekspert przy projekcie European Expertise Service (EU) dotyczącej reformy prawa pracy w Kirgistanie (1994-1995); profesor honorowy prawa pracy, a w szczególności europejskiego prawa pracy na Uniwersytecie w Bremie; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 15 lipca 2000 r. do 6 października 2006 r.

Stig von BAHR
Stig von BAHR

urodzony w 1939 r.; pracował u Parlamentarnego Rzecznika Praw Obywatelskich oraz w Sekretariacie Generalnym rządu szwedzkiego, a także w ministerstwach, w tym jako asystent podsekretarz w Ministerstwie Finansów; nominowany na sędziego w Kammarrätten (apelacyjnym sądzie administracyjnym) w Göteborgu w 1981 r., a następnie na sędziego w Regeringsrätten (Naczelnym Sądzie Administracyjnym) w 1985 r.; współtwórca wielu raportów urzędowych, szczególnie w dziedzinie ustawodawstwa fiskalnego i księgowości; był, miedzy innymi, przewodniczącym Komitetu ds. Opodatkowania Dochodu Dostosowanego do Inflacji, przewodniczącym Komitetu Księgowości i specjalnym sprawozdawcą Komitetu ds. Reguł Opodatkowania Wspólników Spółek Prywatnych; był również przewodniczącym Urzędu ds. Norm Księgowości, członkiem Krajowej Rady Administracji Sądowej, jak również członkiem Rady Finansowego Organu Nadzorczego; opublikował liczne artykuły, szczególnie w dziedzinie ustawodawstwa fiskalnego; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 2000 r. do 6 października 2006 r.

José Narciso DA CUNHA RODRIGUES
José Narciso DA CUNHA RODRIGUES

urodzony w 1940 r.; pełnił różne funkcje w sądownictwie (1964-1977); odpowiedzialny za różne przedsięwzięcia rządowe zmierzające do realizacji i koordynacji studiów nad reformą systemu sądowego; przedstawiciel rządu przy Europejskiej Komisji Praw Człowieka i Europejskim Trybunale Praw Człowieka (1980-1984); ekspert Komitetu Kierowniczego Praw Człowieka w Radzie Europy (1980-1985); członek komisji nowelizacyjnej kodeksu karnego i kodeksu postępowania karnego; Procurador-Geral da República (1984-2000); członek komitetu nadzorczego przy Urzędzie Unii Europejskiej ds. Zwalczania Korupcji (OLAF) (1999-2000); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2000 r. do dnia 8 października 2012 r.

Antonio TIZZANO
Antonio TIZZANO

urodzony w 1940 r.; profesor prawa Unii Europejskiej na uniwersytecie La Sapienza w Rzymie; profesor uniwersytetówIstituto Orientale (1969-1979) i Federico II w Neapolu (1979-1992), w Katanii (1969-1977) i w Mogadiszu (1967-1972); adwokat przy włoskim sądzie kasacyjnym; radca prawny stałego przedstawicielstwa Republiki Włoskiej przy Wspólnotach Europejskich (1984-1992); członek włoskiej delegacji podczas negocjacji w sprawie przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Wspólnot Europejskich, w sprawie Jednolitego aktu europejskiego i Traktatu o Unii Europejskiej; autor licznych publikacji, w tym komentarzy do traktatów europejskich i Codice dell'Unione Europea (kodeksu Unii Europejskiej); założyciel i dyrektor, od 1996 r., czasopisma Il Diritto dell'Unione Europea; członek komitetów kierowniczych i redakcyjnych szeregu czasopism prawniczych; sprawozdawca licznych kongresów międzynarodowych; wykładowca w licznych instytucjach międzynarodowych, w tym w akademii prawa międzynarodowego w Hadze (1987); członek grupy niezależnych ekspertów do spraw zbadania finansów Komisji Wspólnot Europejskich (1999); rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2000 r. do dnia 3 maja 2006 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 4 maja 2006 r. Do 8 października 2018 r .; wiceprezes Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej od 8 października 2015 r. Do 8 października 2018 r.

Christiaan Willem Anton TIMMERMANS
Christiaan Willem Anton TIMMERMANS

urodzony w 1941 r.; referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (1966-1969); urzędnik Komisji Wspólnot Europejskich (1969-1977); doktor prawa (Uniwersytet w Leyde); profesor prawa europejskiego na Uniwersytecie w Groningue (1977-1989); zastępca sędziego w sądzie apelacyjnym w Arnhem; odpowiedzialny za różne publikacje; zastępca naczelnego dyrektora Działu Prawnego Komisji Wspólnot Europejskich (1989-2000); profesor prawa europejskiego na Uniwersytecie w Amsterdamie; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2000 r. do 10 czerwca 2010 r.

Leendert A. GEELHOED
Leendert A. GEELHOED

urodzony w 1942 r.; asystent na Uniwersytecie w Utrechcie (1970-1971); referendarz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (1971-1974); główny doradca w Ministerstwie Sprawiedliwości (1975-1982); członek Rady Doradczej ds. Polityki Rządowej (1983-1990); rozmaite misje wykładowcze; sekretarz generalny w Ministerstwie Spraw Gospodarczych (1990-1997); sekretarz generalny w Ministerstwie Spraw Powszechnych (1997-2000); rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 2000 r. do 6 października 2006 r; zm. 20 kwietnia 2007 r.

Christine STIX-HACKL
Christine STIX-HACKL

urodzona w 1957 r.; doktor prawa (Uniwersytet Wiedeński), studia podyplomowe prawa europejskiego (Kolegium Europejskie, Bruges); członek służby dyplomatycznej (od 1982 r.); ekspert w sprawach dotyczących Unii Europejskiej w biurze doradcy prawnego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1984- 1988); Dział Prawny Komisji Wspólnot Europejskich (1989); szef "Działu Prawnego- UE" w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1992-2000, minister pełnomocny); udział w negocjacjach dotyczących Europejskiej Strefy Ekonomicznej i przystąpienia Republiki Austrii do Unii Europejskiej, przedstawiciel Republiki Austrii w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich; konsul generalny Austrii w Zurychu (2000); zajęcia wykładowcze i publikacje; rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 2000 r. do 6 października 2006 r.; zm. w październiku 2018 r.

Allan ROSAS
Allan ROSAS

urodzony w 1948 r.; doktor prawa uniwersytetu w Turku (Finlandia); profesor prawa na uniwersytecie w Turku (1978-1981) i akademii w Åbo (Turku/Åbo) (1981-1996); dyrektor tamtejszego instytutu praw człowieka (1985-1995); pełnił różne odpowiedzialne stanowiska uniwersyteckie o charakterze krajowym i międzynarodowym; członek towarzystw naukowych; koordynacja wielu krajowych i międzynarodowych projektów i programów badawczych, w szczególności w następujących dziedzinach: prawo wspólnotowe, prawo międzynarodowe, prawa człowieka i prawa podstawowe, prawo konstytucyjne, prawo porównawcze administracji publicznej; przedstawiciel rządu fińskiego w charakterze członka lub doradcy delegacji fińskich na różnych konferencjach i spotkaniach międzynarodowych; funkcja eksperta fińskiego środowiska prawniczego, w tym w rządowych i parlamentarnych komisjach prawnych w Finlandii, jak również na łonie ONZ, UNESCO, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) i Rady Europy; od 1995 r. główny doradca prawny w dziale prawnym Komisji Europejskiej, odpowiedzialny za stosunki zewnętrzne; od marca 2001 r. zastępca dyrektora generalnego działu prawnego Komisji Europejskiej; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 17 stycznia 2002 r. do 7 października 2019 r.

Luís Miguel POIARES PESSOA MADURO
Luís Miguel POIARES PESSOA MADURO

urodzony w 1967 r.; studia prawnicze (Uniwersytet w Lizbonie, 1990 r.); asystent (Europejski Instytut Uniwersytecki, 1991 r.); doktor prawa (Europejski Instytut Uniwersytecki we Florencji, 1996 r.); profesor zaproszony (London School of Economics; Kolegium Europejskie w Natolinie; Instytut Ortega y Gasset w Madrycie; Portugalski Uniwersytet Katolicki; Instytut Studiów Europejskich w Makao); profesor (Niezależny Uniwersytet w Lizbonie, 1997 r.); Fulbright Visiting Research Scholar (Uniwersytet Harvarda, 1998 r.); współdyrektor Akademii Międzynarodowego Prawa Handlowego; współredaktor ( Hart Series on European Law and Integration, European Law Journal) i członek komitetu redakcyjnego kilku czasopism prawniczych; rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2003 r. do dnia 6 października 2009 r.

Konrad Hermann Theodor SCHIEMANN
Konrad Hermann Theodor SCHIEMANN

urodzony w 1937 r.; studia prawnicze w Cambridge; barrister (1964-1980); Queen's Counsel (1980-1986); sędzia w High Court of England and Wales (1986-1995); Lord Justice of Appeal (1995-2003); od 1985 r. starszy rangą członek, a w 2003 r. skarbnik Honourable Society of the Inner Temple; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 8 stycznia 2004 r. do dnia 8 października 2012 r.

Rosario Silva de Lapuerta
Rosario Silva de Lapuerta

urodzona w 1954 r.; absolwent prawa (uniwersytet Complutense w Madrycie); abogado del Estado w Maladze; abogado del Estado w dziale prawnym ministerstwa transportu, turystyki i komunikacji, następnie w dziale prawnym ministerstwa spraw zagranicznych; abogado del Estado-Jefe - szef państwowej służby prawnej odpowiedzialny za postępowanie przed Trybunałem Sprawiedliwości i zastępca naczelnego dyrektora działu wspólnotowej i międzynarodowej pomocy prawnej w Abogacía General del Estado (ministerstwie sprawiedliwości); członek grupy refleksyjnej ds. przyszłości wspólnotowego systemu sądowego działającej przy Komisji; szef delegacji hiszpańskiej grupy „Amis de la Présidence" ds. reformy wspólnotowego systemu sądowego w traktacie nicejskim i działającej przy Radzie grupy ad hoc dotyczącej Trybunału Sprawiedliwości; profesor prawa wspólnotowego w szkole dyplomatycznej w Madrycie; współredaktor przeglądu „Noticias de la Unión Europea"; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2003 r.; wiceprezes Trybunału Sprawiedliwości od 9 października 2018 r. do dnia 7 października 2021 r.

Jerzy MAKARCZYK
Jerzy MAKARCZYK

urodzony w 1938 r.; doktor prawa (1966); profesor prawa międzynarodowego publicznego (1974); „Senior visiting fellow" na Uniwersytecie w Oxford (1985), profesor na Chrześcijańskim Uniwersytecie Międzynarodowym w Tokio (1988), autor licznych opracowań z zakresu prawa międzynarodowego publicznego, prawa wspólnotowego i praw człowieka; członek licznych towarzystw naukowych zajmujących się prawem międzynarodowym, prawem europejskim i prawami człowieka; negocjator rządu polskiego w związku z wycofaniem wojsk radzieckich z terytorium Rzeczpospolitej Polskiej; podsekretarz stanu, a następnie sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1989-1992); przewodniczący delegacji polskiej przy Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych; sędzia w Europejskim Trybunale Praw Człowieka (1992-2002); przewodniczący Instytutu Prawa Międzynarodowego (2003); doradca Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej ds. polityki zagranicznej i praw człowieka (2002-2004); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 11 maja 2004 r. do dnia 6 października 2009 r.

Pranas KŪRIS
Pranas KŪRIS

urodzony w 1938 r.; absolwent wydziału prawa Uniwersytetu w Wilnie (1961); doktor (kandydat w zakresie nauk prawnych) na Uniwersytecie Moskiewskim (1965), doktor habilitowany, Uniwersytet Moskiewski (1973), stażysta w Instytucie Wyższych Studiów Międzynarodowych (dyr.: prof. Ch. Rousseau), Uniwersytet w Paryżu (1967-1968); członek czynny Litewskiej Akademii Nauk (1996), doktor honoris causa Litewskiego Uniwersytetu Prawa (2001); szereg funkcji dydaktycznych i administracyjnych na Uniwersytecie w Wilnie (1961-1990); docent, professeur agrégé, profesor prawa międzynarodowego publicznego, dziekan wydziału prawa; szereg stanowisk rządowych w ramach litewskiej służby dyplomatycznej i prawnej; minister sprawiedliwości (1990-1991), członek Rady Stanu (1991), ambasador Republiki Litewskiej dla Belgii, Luksemburga i Holandii (1992-1994); sędzia (dawnego) Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (czerwiec 1994 – listopad 1998); sędzia i prezes Sądu Najwyższego Litwy (grudzień 1994 – październik 1998); sędzia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (od listopada 1998 r.); udział w wielu konferencjach międzynarodowych; członek delegacji Republiki Litewskiej w negocjacjach z ZSRR (1990-1992); autor licznych publikacji (ok. 200); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 11 maja 2004 r. do dnia 6 października 2010 r.

Endre Juhász
Endre Juhász

urodzony w 1944 r.; absolwent wydziału prawa uniwersytetu w Szeged, Węgry (1967); egzamin adwokacki (1970); studia trzeciego cyklu w zakresie prawa porównawczego na uniwersytecie w Strasburgu, Francja (1969, 1970, 1971, 1972); urzędnik w departamencie prawnym ministerstwa handlu zagranicznego (1966-1974), dyrektor ds. legislacyjnych (1973-1974); pierwszy attaché handlowy w ambasadzie węgierskiej w Brukseli, odpowiedzialny za kwestie wspólnotowe (1974-1979); dyrektor generalny ministerstwa handlu zagranicznego (1979-1983); pierwszy attaché handlowy, a następnie doradca handlowy w ambasadzie węgierskiej w Waszyngtonie, Stany Zjednoczone (1983-1989); dyrektor generalny w ministerstwie handlu i w ministerstwie międzynarodowych stosunków gospodarczych (1989-1991); główny negocjator układu stowarzyszeniowego między Republiką Węgierską a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi (1990-1991); sekretarz generalny w ministerstwie międzynarodowych stosunków gospodarczych; dyrektor urzędu spraw europejskich (1992); sekretarz stanu w ministerstwie międzynarodowych stosunków gospodarczych (1993-1994); sekretarz stanu, prezes urzędu spraw europejskich, ministerstwo przemysłu i handlu (1994); ambasador nadzwyczajny i pełnomocny, szef misji dyplomatycznej Republiki Węgierskiej przy Unii Europejskiej (styczeń 1995 - maj 2003); główny negocjator przystąpienia Republiki Węgierskiej do Unii Europejskiej (lipiec 1998 - kwiecień 2003); minister bez teki ds. koordynacji zagadnień integracji europejskiej (od maja 2003); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 11 maja 2004 r. do dnia 7 października 2021 r.

George ARESTIS
George ARESTIS

urodzony w 1945 r.; absolwent wydziału prawa uniwersytetu w Atenach (1968); M.A. Comparative Politics and Government, uniwersytet Kentu w Canterbury (1970); praktyka adwokcka na Cyprze (1972-1982); nominacja na stanowisko District Court Judge (1982); awansowany na stanowisko prezesa District Court (1995); Administrative President District Court w Nikozji (1997-2003); sędzia sądu najwyższego Cypru (2003); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 11 maja 2004 r. do dnia 6 października 2014 r.

Anthony BORG BARTHET U.O.M.
Anthony BORG BARTHET U.O.M.

urodzony w 1947 r.; doktor prawa na uniwersytecie królewskim, Malta (1973), w szeregach maltańskiej służby publicznej jako Notary to Government w 1975 r.; doradca republiki w 1978 r. pierwszy doradca republiki w 1979 r., zastępca Attorney General (1988), mianowany Attorney General przez prezydenta Malty w 1989 r.; wykładowca prawa cywilnego w niepełnym wymiarze czasu pracy na uniwersytecie królewskim, Malta (1985-1989); członek rady uniwersytetu królewskiego, Malta (1998-2004); członek komisji ds. wymiaru sprawiedliwości (1994-2004); członek komitetu dyrektorów centrum arbitrażu na Malcie (1998-2004); Sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 11 maja 2004 r. Do 8 października 2018 r.

Jiří Malenovský
Jiří Malenovský

urodzony w 1950 r.; doktor prawa na uniwersytecie Karola w Pradze (1975), asystent (1974-1990), prodziekan (1989-1991), kierownik wydziału prawa międzynarodowego i prawa europejskiego (1990-1992) na uniwersytecie Masaryka w Brnie; sędzia trybunału konstytucyjnego Czechosłowacji (1992); ambasador przy Radzie Europy (1993-1998); prezes Komitetu Delegatów Ministrów Rady Europy (1995); dyrektor generalny ministerstwa spraw zagranicznych (1998-2000); prezes czeskiego i słowackiego oddziału Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego (1999-2001); sędzia trybunału konstytucyjnego (2000-2004); członek rady legislacyjnej (1998-2000); członek Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze (od 2000); profesor prawa międzynarodowego publicznego na uniwersytecie Masaryka w Brnie (2001); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 11 maja 2004 r. do 6 października 2020 r.

Ján KLUČKA
Ján KLUČKA

urodzony w 1951 r.; doktor prawa na Uniwersytecie w Bratysławie (1974); profesor prawa międzynarodowego na Uniwersytecie w Koszycach (od 1975 r.); sędzia Trybunału Konstytucyjnego (1993); członek Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze (1994); członek Komisji Weneckiej (1994); prezes Słowackiego Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego (2002); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 11 maja 2004 r. do dnia 6 października 2009 r.

Uno LÕHMUS
Uno LÕHMUS

urodzony w 1952 r.; doktor prawa (1986); członek palestry (1977-1998); profesor zaproszony prawa karnego na uniwersytecie w Tartu; sędzia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (1994-1998); prezes sądu najwyższego Estonii (1998-2004); członek komisji konstytucyjnej; konsultant w komisji kodyfikacyjnej ds. reformy kodeksu karnego; członek grupy roboczej ds. reformy kodeksu postępowania karnego; autor licznych publikacji na temat praw człowieka i prawa konstytucyjnego; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 11 maja 2004 r. do dnia 23 października 2013 r.

Egils LEVITS
Egils LEVITS
urodzony w 1955 r.; absolwent prawa i nauk politycznych uniwersytetu w Hamburgu; współpracownik naukowy wydziału prawa uniwersytetu w Kilonii; doradca ds. prawa międzynarodowego, prawa konstytucyjnego i reformy legislacyjnej w parlamencie łotewskim; ambasador Republiki Łotewskiej w Niemczech i Szwajcarii (1992-1993), w Austrii, w Szwajcarii i na Węgrzech (1994-1995), wicepremier i minister sprawiedliwości, pełniący obowiązki ministra spraw zagranicznych (1993-1994), arbiter w Sądzie Polubownym i Arbitrażowym OBWE (od 1997); członek Stałego Trybunału Arbitrażowego (od 2001); nominacja sędziowska w Europejskim Trybunale Praw Człowieka (1995) i ponowna nominacja (1998 i 2001); liczne publikacje z zakresu prawa konstytucyjnego, prawa administracyjnego, reformy legislacyjnej i prawa wspólnotowego; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 11 maja 2004 r. do 17 czerwca 2019 r.
Aindrias Ó CAOIMH
Aindrias Ó CAOIMH

urodzony w 1950 r.; bachelor prawa cywilnego (National University of Ireland, University College Dublin, 1971); barrister (King's Inns, 1972); dyplom studiów wyższych z prawa europejskiego (University College Dublin, 1977); barrister w palestrze irlandzkiej (1972-1999); wykładowca prawa europejskiego (King's Inns, Dublin); Senior Counsel (1994-1999); przedstawiciel rządu irlandzkiego w licznych sprawach przed Trybunałem Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich; sędzia High Court w Irlandii (od 1999); bencher (dziekan) w Honorable Society of King's Inns (od 1999); wiceprezes irlandzkiego stowarzyszenia prawa europejskiego; członek Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego (oddział irlandzki); syn Andreasa O'Keeffe'a (Aindrias Ó Caoimh), sędziego Trybunału Sprawiedliwości (1974-1985); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 13 października 2004 r. do 7 października 2015 r.

Eleanor Sharpston
Eleanor Sharpston

urodzona w 1955 r.; studia ekonomiczne, językowe i prawnicze w King’s College, Cambridge (1973–1977); asystent i pracownik naukowy w Corpus Christi College, Oxford (1977–1980); przyjęta do adwokatury (Middle Temple, 1980); barrister (1980–1987 i 1990–2005); referendarz przy rzeczniku generalnym, następnie sędzi Sir Gordonie Slynnie (1987–1990); profesor prawa europejskiego i prawa porównawczego (Director of European Legal Studies) w University College London (1990–1992); profesor (Lecturer) na wydziale prawa (1992–1998), następnie profesor stowarzyszony (Affiliated Lecturer) (1998–2005) na uniwersytecie w Cambridge; Fellow of King’s College, Cambridge (1992-2010); Emeritus Fellow of King’s College, Cambridge (od 2011); profesor stowarzyszony i pracownik naukowy (Senior Research Fellow) w Centre for European Legal Studies na uniwersytecie w Cambridge (1998–2005); King's Counsel; Bencher of Middle Temple (2005); Honorary Fellow of Corpus Christi College, Oxford (2010); LL.D. (h.c.) Glasgow (2010), Nottingham Trent (2011), doktorat honoris causa uniwersytetu w Sztokholmie (2014); rzecznik generalna Trybunału Sprawiedliwości od dnia 11 stycznia 2006 r. do dnia 10 września 2020 r.

Paolo MENGOZZI
Paolo MENGOZZI

urodzony w 1938 r.; profesor prawa międzynarodowego i kierownik katedry prawa Wspólnot Europejskich im. Jeana Monneta na uniwersytecie w Bolonii; doktor honoris causa uniwersytetu Carlosa III w Madrycie; profesor zaproszony na uniwersytetach: Johns Hopkins (Bologna Center), St. Johns (Nowy Jork), Georgetown, Paris-II, Georgia (Ateny) oraz w międzynarodowym instytucie uniwersyteckim (Luksemburg); koordynator European Business Law Pallas Program, zorganizowanego przy uniwersytecie w Nijmegen; członek komitetu doradczego Komisji Europejskiej ds. zamówień publicznych; podsekretarz stanu ds. przemysłu i handlu w okresie prezydencji włoskiej w Radzie; członek grupy roboczej Wspólnoty Europejskiej ds. Światowej Organizacji Handlu (WTO) i dyrektor sesji 1997 centrum badań naukowych akademii prawa międzynarodowego w Hadze poświęconej WTO; sędzia Sądu Pierwszej Instancji od dnia 4 marca 1998 r. do dnia 3 maja 2006 r.; Rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od 4 maja 2006 r. Do 8 października 2018 r.

Pernilla LINDH
Pernilla LINDH

urodzona w 1945 r.; absolwentka prawa uniwersytetu w Lund; referendarz i sędzia w sądzie pierwszej instancji w Trollhättan (1971-1974); referendarz w sądzie apelacyjnym w Sztokholmie (1974-1975); sędzia w sądzie pierwszej instancji w Sztokholmie (1975); doradca ds. prawnych i administracyjnych przy prezesie sądu apelacyjnego w Sztokholmie (1975-1978); pełnomocnik do zadań specjalnych w Domstolverket (krajowej radzie sądownictwa) (1977); doradca w Justitiekanslern (urzędzie kanclerza ds. sprawiedliwości) (1979-1980); asesor w sądzie apelacyjnym w Sztokholmie (1980-1981); doradca prawny w ministerstwie handlu (1981-1982); doradca prawny, następnie dyrektor i dyrektor generalny do spraw prawnych w ministerstwie spraw zagranicznych (1982-1995); tytuł ambasadora w 1992 r.; wiceprezes Marknadsdomstolen (sądu handlowego); odpowiedzialna za kwestie prawne i instytucjonalne w trakcie negocjacji dotyczących EOG (wiceprzewodnicząca, następnie przewodnicząca grupy EFTA) oraz w trakcie negocjacji w sprawie przystąpienia Królestwa Szwecji do Unii Europejskiej; sędzia Sądu Pierwszej Instancji od dnia 18 stycznia 1995 r. do dnia 6 października 2006 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2006 r. do dnia 6 października 2011 r.

Yves BOT
Yves BOT
urodzony w 1947 r.; absolwent wydziału prawa w Rouen; doktor nauk prawnych (uniwersytet Paris II Panthéon-Assas); profesor nadzwyczajny na wydziale prawa w Mans; zastępca, a następnie pierwszy zastępca w prokuraturze w Mans (1974-1982); prokurator republiki w tribunal de grande instance w Dieppe (1982-1984); zastępca prokuratora republiki w tribunal de grande instance w Strasburgu (1984-1986); prokurator republiki w tribunal de grande instance w Bastii (1986-1988); rzecznik generalny w sądzie apelacyjnym w Caen (1988-1991); prokurator republiki w tribunal de grande instance w Mans (1991-1993); szef misji przy ministrze stanu, garde des Sceaux (1993-1995); prokurator republiki w tribunal de grande instance w Nanterre (1995-2002); prokurator republiki w tribunal de grande instance w Paryżu (2002-2004); prokurator generalny w sądzie apelacyjnym w Paryżu (2004-2006); rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości od 7 października 2006 r. do dnia swojej śmierci, 9 czerwca 2019 r.
Ján MAZÁK
Ján MAZÁK

urodzony w 1954 r.; doktor nauk prawnych (uniwersytet Pavola Jozefa Safariego w Koszycach, 1978); profesor prawa cywilnego (1994) i prawa wspólnotowego (2004); dyrektor instytutu prawa wspólnotowego na wydziale prawa w Koszycach (2004); sędzia w Krajský súd (sądzie rejonowym) w Koszycach (1980); zastępca prezesa (1982) i prezes (1990) Mestský súd (sądu miejskiego) w Koszycach; członek słowackiej adwokatury (1991); radca prawny trybunału konstytucyjnego (1993-1998); wiceminister sprawiedliwości (1998-2000); prezes trybunału konstytucyjnego (2000-2006); członek komisji weneckiej (2004); rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2006 r. do dnia 8 października 2012 r.

Verica TRSTENJAK
Verica TRSTENJAK

urodzona w 1962 r.; egzamin prawniczy (1987 r.); doktor nauk prawnych na Uniwersytecie w Lublianie (1995 r.); profesor (od 1996 r.) teorii państwa i prawa (doktryna) i prawa prywatnego; pracownik naukowy; studia doktoranckie na Uniwersytecie w Zurychu, w Instytucie Prawa Porównawczego na Uniwersytecie Wiedeńskim, w Instytucie Międzynarodowego Prawa Prywatnego im. Maxa Plancka w Hamburgu, na Wolnym Uniwersytecie w Amsterdamie; profesor zaproszony na Uniwersytecie Wiedeńskim, na Uniwersytecie we Fryburgu (Niemcy) oraz w Szkole Prawa Bucerius w Hamburgu; dyrektor służby prawnej (1994-1996) i sekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Technologii (1996-2000); sekretarz generalny rządu (2000 r.); członek grupy roboczej ds. europejskiego kodeksu cywilnego (Study Group on European Civil Code) od 2003 r.; obowiązki w zakresie projektu badawczego Humboldt (Humboldt Stiftung); publikacje naukowe: ponad 100 artykułów prawniczych oraz liczne książki dotyczące tematyki prawa europejskiego i prywatnego; nagroda Stowarzyszenia Prawników Słoweńskich „prawnik roku 2003”; członek rady redakcyjnej wielu przeglądów prawniczych; sekretarz generalny Stowarzyszenia Prawników Słoweńskich, członek wielu stowarzyszeń prawników, w tym Gesellschaft für Rechtsvergleichung; sędzia Sądu Pierwszej Instancji od 7 lipca 2004 r. do dnia 6 października 2006 r.; rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2006 r. do dnia 28 listopada 2012 r.

Camelia Toader
Camelia Toader

urodzona w 1963 r.; absolwentka prawa (1986 r.), doktor nauk prawnych (1997 r.) (uniwersytet w Bukareszcie); asesor sądowy w sądzie pierwszej instancji, Buftea (1986-1988); sędzia w V wydziale sądu pierwszej instancji w Bukareszcie (1988-1992); dopuszczona do adwokatury w Bukareszcie (1992 r.); wykładowca (1992-2005), następnie od 2005 r. profesor prawa cywilnego i europejskiego prawa zobowiązań na uniwersytecie w Bukareszcie; studia doktoranckie i badania naukowe w instytucie prawa prywatnego międzynarodowego Maxa Plancka w Hamburgu (pomiędzy 1992 r. a 2004 r.); dyrektor departamentu integracji europejskiej w ministerstwie sprawiedliwości (1997-1999); sędzia w wysokim sądzie kasacyjnym i sprawiedliwości (1999-2007); profesor wizytujący na uniwersytecie w Wiedniu (2000 r. i 2011 r.); wykładowca prawa wspólnotowego w krajowym instytucie sądownictwa (2003 r. i 2005-2006); członek komitetu redakcyjnego wielu przeglądów prawniczych; od 2010 r. członek stowarzyszony, a od 2017 r. członek rzeczywisty Académie internationale de droit comparé i honorowy pracownik naukowy Centrum Studiów nad Prawem Europejskim Instytutu Badań Prawnych rumuńskiej Akademii; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 12 stycznia 2007 r.  do dnia 7 października 2021 r.

Jean-Jacques KASEL
Jean-Jacques KASEL

urodzony w 1946 r.; doktor prawa, dyplom specjalny z prawa administracyjnego (ULB, 1970); dyplom IEP w Paryżu (Ecofin, 1972); aplikacja adwokacka; doradca prawny Banque de Paris et des Pays-Bas (1972-1973); attaché, następnie secrétaire de légation w ministerstwie spraw zagranicznych (1973-1976); przewodniczący grup roboczych rady ministrów (1976); pierwszy sekretarz ambasady (Paryż), zastępca stałego przedstawiciela przy OECD (oficer łącznikowy przy UNESCO, 1976-1979); szef gabinetu wicepremiera (1979-1980); przewodniczący grup roboczych EWP (Azja, Afryka, Ameryka Łacińska); radca, następnie zastępca szefa gabinetu przewodniczącego Komisji Wspólnot Europejskich (1981); dyrektor ds. budżetu i regulaminu pracowniczego w Sekretariacie Generalnym Rady Ministrów (1981-1984); chargé de mission w stałym przedstawicielstwie przy Wspólnotach Europejskich (1984-1985); przewodniczący komisji budżetowej; minister pełnomocny, dyrektor ds. politycznych i kulturalnych (1986-1991); doradca dyplomatyczny premiera (1986-1991); ambasador w Grecji (1989-1991, nierezydujący), przewodniczący Komitetu Politycznego (1991); ambasador, stały przedstawiciel przy Wspólnotach Europejskich (1991-1998); przewodniczący Coreper (1997); ambasador (Bruksela, 1998-2002); stały przedstawiciel przy NATO (1998-2002); marszałek dworu i szef gabinetu JKM Wielkiego Księcia (2002-2007); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 15 stycznia 2008 r. do dnia 7 października 2013 r.

 

Marek Safjan
Marek Safjan

Marek Safjan urodził się w 1949 r. w Warszawie (Polska). Studiował na Uniwersytecie Warszawskim. W 1971 r. uzyskał tytuł magistra prawa, a w 1980 r. obronił doktorat z prawa. W 1990 r. uzyskał na tej samej uczelni tytuł doktora habilitowanego nauk prawnych, a w 1998 r. – tytuł profesora zwyczajnego nauk prawnych.

Karierę zawodową rozpoczął również na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1973 r. podjął pracę dydaktyczną w dziedzinie prawa jako asystent w Instytucie Prawa Cywilnego. W latach 1991–1998 wykładał jako profesor prawa na tej uczelni, pełnił również funkcję dyrektora Instytutu Prawa Cywilnego. Następnie w latach 1994–1997 piastował urząd prorektora uczelni.

Poprzez liczne opracowania M. Safjan miał aktywny wkład w rozwój badań w dziedzinie prawa cywilnego, prawa medycznego i prawa europejskiego, dzięki czemu w latach 1991–1997 reprezentował Polskę w Komitecie Bioetyki i Komitecie ds. Ochrony Danych Osobowych Rady Europy. W latach 1994–1998 pełnił funkcję sekretarza generalnego polskiej sekcji stowarzyszenia przyjaciół francuskiej kultury prawnej im. Henriego Capitanta (Association Henri Capitant des amis de la culture juridique française).

Równolegle, w latach 1992–1997, pełnił funkcję kierownika sekcji prawa cywilnego w Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości (Polska).

Następnie rozpoczął urzędowanie jako sędzia w Trybunale Konstytucyjnym (Polska): w 1997 r. został mianowany sędzią, a w 1998 r. został prezesem tego sądu, którą to funkcję pełnił do 2006 r.

Sędzia Trybunału od dnia 7 października 2009 r. do dnia 31 stycznia 2024 r.

Daniel Šváby
Daniel Šváby

urodzony w 1951 r.; doktor prawa (uniwersytet w Bratysławie); sędzia sądu pierwszej instancji w Bratysławie; sędzia sądu apelacyjnego odpowiedzialny za sprawy z zakresu prawa cywilnego oraz wiceprezes sądu apelacyjnego w Bratysławie; członek sekcji prawa cywilnego i rodzinnego przy instytucie prawa ministerstwa sprawiedliwości; sędzia tymczasowy sądu najwyższego odpowiedzialny za sprawy z zakresu prawa handlowego; członek Europejskiej Komisji Praw Człowieka (Strasburg); sędzia trybunału konstytucyjnego (2000-2004); sędzia Sądu Pierwszej Instancji od dnia 12 maja 2004 r. do dnia 6 października 2009 r.; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2009 r. do dnia 7 października 2021 r.

Maria BERGER
Maria BERGER

urodzona w 1956 r.; studia prawnicze i ekonomiczne (1975-1979), doktor prawa; asystent i wykładowczyni w instytucie prawa publicznego i nauk politycznych uniwersytetu w Innsbrucku (1979-1984); administrator w federalnym ministerstwie nauki i badań naukowych, następnie zastępczyni kierownika działu (1984-1988); odpowiedzialna za kwestie dotyczące Unii Europejskiej w urzędzie kanclerza federalnego (1988-1989); kierownik służby ds. integracji europejskiej urzędu kanclerza federalnego (przygotowywanie przystąpienia Republiki Austrii do Unii Europejskiej) (1989-1992); dyrektor w Urzędzie Nadzoru EFTA w Genewie i Brukseli (1993-1994); prorektor uniwersytetu w Krems n. Dunajem (1995-1996); posłanka do Parlamentu Europejskiego (listopad 1996 - styczeń 2007 i grudzień 2008 - lipiec 2009) i członkini komisji prawnej; zastępczyni członka konwentu europejskiego w sprawie przyszłości Europy (luty 2002 - lipiec 2003); członkini rady miejskiej Perg (wrzesień 1997 - wrzesień 2009); federalna minister sprawiedliwości (styczeń 2007 - grudzień 2008); publikacje z zakresu różnych zagadnień prawa europejskiego; profesor honorowa prawa europejskiego na uniwersytecie w Wiedniu; senator honorowa uniwersytetu w Innsbrucku; sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2009 r. do dnia 20 maja 2019 r.

Pedro CRUZ VILLALÓN
Pedro CRUZ VILLALÓN

urodzony w 1946 r.; absolwent prawa (1963-1968) i doktor prawa uniwersytetu w Sewilli (1975); studia podyplomowe na uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim (1969-1971); adiunkt w dziedzinie prawa politycznego na uniwersytecie w Sewilli (1978-1986); profesor prawa konstytucyjnego na uniwersytecie w Sewilli (1986-1992); referendarz w trybunale konstytucyjnym (1986-1987); sędzia trybunału konstytucyjnego (1992-1998); prezes trybunału konstytucyjnego (1998-2001); fellow w Wissenschaftskolleg w Berlinie (2001-2002); profesor prawa konstytucyjnego na Universidad Autónoma de Madrid (2002-2009); radca wybieralny rady stanu (2004-2009); autor licznych publikacji; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od dnia 14 grudnia 2009 r. do 7 października 2015 r.

Egidijus JARAŠIŪNAS
Egidijus JARAŠIŪNAS

urodzony w 1952 r.; absolwent wydziału prawa uniwersytetu w Wilnie (1974-1979); doktor nauk prawnych (litewska akademia prawa, 1999), adwokat na Litwie (1979-1990); deputowany do rady najwyższej (parlamentu) Republiki Litewskiej (1990-1992), a następnie członek Seimas (parlamentu) Republiki Litewskiej i członek komitetu państwa i prawa (1992-1996); sędzia trybunału konstytucyjnego Republiki Litewskiej (1996-2005), następnie doradca prezesa trybunału konstytucyjnego Litwy (od 2006); asystent w katedrze prawa konstytucyjnego na wydziale prawa uniwersytetu Mykolasa Romerisa (1997-2000), potem profesor nadzwyczajny (2000-2004), następnie profesor w tej katedrze (od 2004), wreszcie kierownik katedry prawa konstytucyjnego (2005-2007); dziekan wydziału prawa uniwersytetu Mykolasa Romerisa (2007-2010); członek komisji weneckiej (2006-2010); sygnatariusz aktu z dnia 11 marca 1990 r. o przywróceniu niepodległości Litwy; autor licznych publikacji z zakresu prawa; Sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 6 października 2010 r. Do 8 października 2018 r.

Carl Gustav FERNLUND
Carl Gustav FERNLUND

urodzony w 1950 r.; absolwent wydziału prawa uniwersytetu w Lund (1975); sekretarz sądu pierwszej instancji w Landskronie (1976-1978); asesor w administracyjnym sądzie apelacyjnym (1978-1982); sędzia dodatkowy w administracyjnym sądzie apelacyjnym (1982); radca prawny w stałym komitecie do spraw konstytucji parlamentu szwedzkiego (1983-1985); radca prawny w ministerstwie finansów (1985-1990); dyrektor wydziału do spraw podatków dochodowych od osób fizycznych w ministerstwie finansów (1990-1996); dyrektor wydziału do spraw podatków akcyzowych w ministerstwie finansów (1996-1998); doradca podatkowy w Stałym Przedstawicielstwie Szwecji przy Unii Europejskiej (1998-2000); dyrektor generalny do spraw prawnych w departamencie podatków i ceł ministerstwa finansów (2000-2005); sędzia Najwyższego Trybunału Administracyjnego (2005-2009); prezes administracyjnego sądu apelacyjnego w Göteborgu (2009-2011); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 6 października 2011 r. do 7 października 2019 r.

Christopher VAJDA
Christopher VAJDA

urodzony w 1955 r.; absolwent prawa uniwersytetu w Cambridge; dyplom specjalny z prawa europejskiego na wolnym uniwersytecie w Brukseli (z oceną „grande distinction"); przyjęty do palestry Anglii i Walii (Gray's Inn, 1979); barrister (1979-2012); przyjęty do palestry Irlandii Północnej (1996); King's Counsel; bencher w Gray's Inn (2003); recorder w Crown Court (2003-2012); skarbnik United Kingdom Association for European Law (2001-2012); współautor European Community Law of Competition (Bellamy & Child, wyd. 3-6); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od 8 października 2012 r. do 31 stycznia 2020 r.

Michail Vilaras
Michail Vilaras

urodzony w 1950 r.; absolwent wydziału prawa uniwersytetu w Atenach (1973); absolwent studiów podyplomowych (DEA) w dziedzinie prawa społecznego na uniwersytecie Paris II Panthéon-Sorbonne (1977); adwokat (1974–1980); ekspert krajowy w dziale prawnym Komisji Wspólnot Europejskich (1988–1990), następnie główny administrator w dyrekcji generalnej V ds. zatrudnienia, stosunków pracy i spraw społecznych (1990–1994); asystent sędziego, sędzia, a od 1999 r. najstarszy rangą sędzia greckiej rady stanu; członek stowarzyszony szczególnego sądu najwyższego Grecji; członek greckiego centralnego komitetu ds. tworzenia projektów ustawodawczych (1996–1998); dyrektor wydziału prawnego w kancelarii generalnej rządu greckiego (1996–1998); sędzia Sądu Unii Europejskiej (1998–2010, prezes izby 2004–2010); członek najwyższej rady sądownictwa administracyjnego (2011–2012); członek sądu szczególnego rozpatrującego sprawy o wynagrodzenie funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości i szczególnego sądu do spraw dyscyplinarnych (2013–2014); członek doradczego panelu ekspertów do spraw wyłonienia kandydatów na wybór na stanowisko sędziego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (2014–2015); członek komitetu odpowiedzialnego za opiniowanie odpowiednich kandydatów do pełnienia funkcji sędziego Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (2012–2015); wykładowca prawa europejskiego w krajowej szkole sędziowskiej (1995–1996 i 2012–2015); sędzia Trybunału Sprawiedliwości od dnia 7 października 2015 r. do dnia 7 października 2021 r.

Henrik Saugmandsgaard Øe
Henrik Saugmandsgaard Øe

urodzony w 1964 r.; magister prawa, uniwersytet w Aarhus (1991); master z prawa europejskiego, Kolegium Europejskie w Brugii (1993); wykładowca na uniwersytetach w Aarhus (1991-1993) i w Kopenhadze (1999-2001); profesor zaproszony na uniwersytetach w Kopenhadze i w Aalborgu (od 2008); członek duńskiej palestry (1995); referendarz w Sądzie Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (1994-1999); prokurator w prokuraturze w Kopenhadze (1999-2000) i inspektor w rejonach policyjnych (2004-2006); doradca prawny przedstawiciela duńskiego premiera przy pracach nad Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej (1999-2000); kierownik wydziału w urzędzie ds. prawa europejskiego (1999-2000); kierownik departamentu w urzędzie ds. prawa europejskiego i praw człowieka (2000-2001) i kierownik departamentu w urzędzie ds. prawa własności i zobowiązań ministerstwa sprawiedliwości (2001-2006); rzecznik praw konsumentów wyznaczony przez rząd duński (2006-2014); sędzia Østre Landsret, Kopenhaga (2015); rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od dnia 7 października 2015 r. do dnia 7 października 2021 r.

Michal Bobek
Michal Bobek

urodzony w 1977 r.; master z prawa i master ze stosunków międzynarodowych (uniwersytet Karola w Pradze); dyplom prawa angielskiego i prawa Unii Europejskiej (uniwersytet w Cambridge); Magister Juris (uniwersytet w Oksfordzie, St Edmund Hall); doktor prawa (Europejski Instytut Uniwersytecki, Florencja); studia na wolnym uniwersytecie w Brukseli i na uniwersytecie w Queensland (Australia); referendarz w gabinecie prezesa naczelnego sądu administracyjnego Republiki Czeskiej (2005-2009), następnie kierownik służby ds. badań i dokumentacji tego sądu (2008-2009); uprawnienie do sprawowania urzędu sędziego w Republice Czeskiej (2009); wykładowca (2011-2012) i pracownik naukowy (2013-2016) w instytucie prawa europejskiego i porównawczego uniwersytetu w Oksfordzie; profesor Kolegium Europejskiego w Brugii (2013-2015); członek izby odwoławczej czeskiego banku narodowego (2013-2015); sędzia ad hoc Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (2013-2015); współzałożyciel i prezes czeskiego stowarzyszenia prawa europejskiego i porównawczego; wykładowca i profesor zaproszony na licznych uniwersytetach w Europie i poza nią; autor licznych publikacji z zakresu prawa Unii Europejskiej, europejskich praw człowieka, prawa (publicznego) porównawczego i teorii prawa; rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości od dnia 7 października 2015 r. do dnia 7 października 2021 r.

Evgeni Tanchev
Evgeni Tanchev

urodzony w 1952 r.; studia prawnicze na uniwersytecie Świętego Klemensa Ochrydzkiego w Sofii (1975); doktor prawa (1979); wykładowca (1977–1984), docent (1984–1990), następnie profesor uniwersytetu Świętego Klemensa Ochrydzkiego w Sofii (1990–2013); dziekan wydziału prawa uniwersytetu Świętego Klemensa Ochrydzkiego w Sofii (1988–1991); członek rady legislacyjnej przy bułgarskim zgromadzeniu narodowym (1995–1997); kierownik katedry Jeana Monneta w Nowym Uniwersytecie Bułgarskim (2002–2005); prezes rady prawnej przy prezydencie Bułgarii (2002–2003); sędzia (2003–2009), następnie prezes (2009–2012) bułgarskiego trybunału konstytucyjnego; kierownik katedry prawa konstytucyjnego na wydziale prawa uniwersytetu Świętego Klemensa Ochrydzkiego w Sofii (2013–2016); członek (2006–2016) i wiceprzewodniczący Komisji Weneckiej Rady Europy (2013–2015); członek rady konstytucyjnej przy rzeczniku praw obywatelskich Bułgarii (2015–2016); redaktor szeregu czasopism prawniczych; autor licznych publikacji prawniczych; rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości od dnia 19 września 2016 r. do dnia 7 października 2021 r.

Gerard Hogan
Gerard Hogan

urodzony w 1958 r.; absolwent prawa University College, Dublin (LL.M. w 1981); doktor prawa University College, Dublin (LL.D. w 1997); absolwent prawa University of Pennsylvania (LL.M. w 1982); barrister-at-law w Honorable Society of King’s Inns w Dublinie (1984); doktor prawa Trinity College, Dublin (Ph.D. 2001); docent prawa w Trinity College, Dublin (1982-2007); junior counsel w palestrze Irlandii (1987-1997); senior counsel w palestrze Irlandii (1997-2010); sędzia High Court Irlandii (2010-2014); sędzia Court of Appeal Irlandii (2014-2018); autor licznych publikacji; rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości od 8 października 2018 r. do dnia 7 października 2021 r.

Giovanni Pitruzzella
Giovanni Pitruzzella

Giovanni Pitruzzella urodził się w 1959 r. w Palermo (Włochy). W 1982 r. uzyskał dyplom ukończenia studiów prawniczych na uniwersytecie w Palermo (Università degli Studi di Palermo, Włochy). W latach 1983-1986 jako pracownik naukowy tego uniwersytetu wykładał na nim prawo konstytucyjne. Następnie podjął pracę wykładowcy prawa konstytucyjnego na uniwersytecie w Cagliari (Università degli Studi di Cagliari, Włochy), gdzie w latach 1986-1997 wykładał prawo publiczne, a następnie na uniwersytecie w Palermo. W latach 2014-2017 wykładał prawo konstytucyjne i prawo konkurencji w wyższej szkole nauk społecznych „Guido Carli” (Libera Università Internazionale degli Studi Sociali Guido Carli, Włochy). Jest autorem licznych opracowań w dziedzinie prawa publicznego, prawa konstytucyjnego, prawa administracyjnego i prawa konkurencji.

W trakcie swojej kariery G. Pitruzzella podejmował się również zadań na rzecz instytucji publicznych. W latach 1993-1996 pełnił funkcje doradcy prawnego rządu włoskiego, a następnie w latach 1998-2002 – przewodniczącego komisji do spraw wdrażania specjalnego statusu regionu Sycylii.

W 2006 r. został członkiem komisji do spraw zagwarantowania prawa do strajku w sektorze podstawowych usług publicznych (Commissione di garanzia del diritto di sciopero nei servizi pubblici essenziali, Włochy), a w latach 2009-2011 był jej przewodniczącym. Jednocześnie, w latach 2008-2011, pełnił rolę doradcy prawnego we włoskim ministerstwie zdrowia. Na lata 2011-2018 został mianowany prezesem włoskiego urzędu ochrony konkurencji i rynku (Autorità garante della concorrenza e del mercato italiana).

W kwietniu 2013 r. G. Pitruzzella został desygnowany na członka komisji do spraw reform instytucjonalnych w obszarze gospodarczo-społecznym. W czerwcu tego samego roku został powołany w charakterze eksperta do komisji do spraw konstytucyjnych.

Rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości w dniach 8 października 2018 r. – 14 listopada 2023 r.

Albert VAN HOUTTE
Albert VAN HOUTTE

urodzony 12 listopada 1914 r. w Nieuwkapelle; obywatelstwo belgijskie; doktor prawa (1938), dyplom studiów z zakresu ekonomii politycznej i społecznej na katolickim uniwersytecie w Louvain (1940); asystent w instytucie nauk ekonomicznych na katolickim uniwersytecie w Louvain (1939-1940); adwokat (1938-1940); doradca ds. gospodarczych i podatkowych w Boerenbond, szef gabinetu ministra rolnictwa (1944-1945); sekretarz europejskiego biura Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa w Rzymie (FAO), odpowiedzialny za przeprowadzenie likwidacji międzynarodowego instytutu rolnictwa (1946-1949); przewodniczący belgijskiego komitetu FAO, członek rady FAO i kilku komitetów (1950-1953); sekretarz w Trybunale Sprawiedliwości EWWiS od 26 marca 1953 r. do 6 października 1958 r. oraz w Trybunale Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich od 7 października 1958 r. do 9 lutego 1982 r.; zm. 15 maja 2002 r.

Paul HEIM
Paul HEIM

urodzony 23 maja 1932 r. w Wiedniu; obywatelstwo brytyjskie; studia prawnicze w Kings College, na uniwersytecie w Durham oraz Lincolns Inn (1950-1955); przyjęty w poczet adwokatów w Londynie, zastępca sekretarza w sądzie najwyższym Kenii (1955); adwokat (1957-1958 i 1961-1962); sędzia w sądzie pierwszej instancji (1958); pierwszy zastępca sekretarza w sądzie najwyższym Kenii (1963); młodszy administrator w sekretariacie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu (1965); administrator w sekretariacie Komisji Praw Człowieka (1966); administrator (1967), główny administrator (1969), zastępca szefa gabinetu w Radzie Europy (1969-1973); szef wydziału (1973), dyrektor w sekretariacie Parlamentu europejskiego (1980); sekretarz w Trybunale Sprawiedliwości od 10 lutego 1982 r. do 9 lutego 1988 r.; zm. 23 września 2020 r.

Jean-Guy GIRAUD
Jean-Guy GIRAUD

urodzony w 1944 r.; obywatelstwo francuskie; absolwent wyższych studiów prawniczych na uniwersytecie Paris I, Instytutu nauk politycznych w Paryżu oraz School of Advanced International Studies na Johns Hopkins University; administrator w sekretariacie generalnym Parlamentu Europejskiego; główny administrator w sekretariacie komisji budżetowej; szef sekretariatu komisji ds. instytucjonalnych oraz komisji budżetowej; doradca, a następnie dyrektor przy przewodniczącym Parlamentu Europejskiego (kwestie instytucjonalne, prawne i budżetowe); dyrektor ad interim dyrekcji generalnej ds. komisji; sekretarz w Trybunale Sprawiedliwości od 10 lutego 1988 r. do 9 lutego 1994 r.

Roger GRASS
Roger GRASS

urodzony w 1948 r.; absolwent Paryskiego Instytutu Nauk Politycznych i Studiów Podyplomowych Prawa Publicznego; zastępca Procureur de la République przy Tribunal de Grande Instance w Wersalu; Naczelny Administrator w Trybunale Sprawiedliwości; Sekretarz Generalny w parquet général przy sądzie apelacyjnym w Paryżu; gabinet garde des sceaux , przy Ministrze Sprawiedliwości; referendarz prezesa Trybunału Sprawiedliwości; sekretarz w Trybunale Sprawiedliwości od 10 lutego 1994 r. do dnia 6 października 2010 r.